چکیده:
هدف از انجام این پژوهش مقایسه بهزیستی روان شناختی و امید به زندگی زنان سرپرست خانوار متمایل و غیر متمایل به
باز توانی بهزیستی شهر ری بود که به روش علی -مقایسه ای انجام شد.و جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان سرپرست خانوار
تحت پوشش بهزیستی شهرری که با مصاحبه بالینی به دو گروه زنان سرپرست خانوار متمایل و غیر متمایل به بازتوانی که به
تعداد ۲۵۰ نفر بودند و براساس جدول مورگان ۱۰۰ نفر از زنان سرپرست خانوار به عنوان حجم نمونه از طریق مصاحبه بالینی به
دو گروه ۵۰ نفری متمایل و غیرمتمایل به بازتوانی به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات
این پژوهش, پرسشنامه امید به زندگی میلر و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بود. روش تجزیه و تحلیل دادهها در
بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از آزمون 7 مستقل, تحلیل واربانس و کواریانس
برای بررسی میانگین ها استفاده شد. یافتهها: نشان داد که امید به زندگی در زنان سرپرست خانوار متمایل به بازتوانی بالاتر
از زنان غیر متمایل به بازتوانی بود. همچنین در بهزیستی روانشناختی و مولفه های آن, برای مولغه های پذیرش خود. ارتباط
مثبت. تسلط بر محیط. زندگی هدفمند., رشد فردی و نمره کلی بهزیستی روانشناختی در سطح ۰/۰۵ معنی دار و در گروه زنان
سرپرست خانوار متمایل به باز توانی بیشتر از زنان غیرمتمایل بود. نتیجه گیری:امید به زندگی, بهزیستی روانشناختی در گروه
زنان سرپرست خانوار متمایل و غیرمتمایل به بازتوانی تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین گروه متمایل به بازتوانی بیشتراز
غیرمتمایل به بازتوانی بود.