چکیده:
هدف پژوهش حاضر شناسایی اولویتهای مکانی برای استقرار ایستگاههای آتشنشانی میباشد. مهمترین مشکل در خدماترسانی ایستگاههای آتشنشانی منطقه یک شهر بندرعباس، ناکافی بودن تعداد ایستگاههای موجود و محدود بودن شعاع عملکردی آنها است. در این راستا، شاخصهای مطرح به ترتیب اولویت، شامل نزدیکی به پارامترهای شبکه ارتباطی، تراکم جمعیت، مراکز تجاری، مراکز صنعتی، مراکز آموزشی، مراکز اداری، مراکز درمانی و فاصله از پوشش عملکردی هستند. اثر هر یک در ارتباط با مکانگزینی در قالب نقشه در محیط نرمافزاری ارائه گردیدهاست. در این تحقیق از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و فازی (Fuzzy) برای برآورد اهمیت نسبی هر یک از پارامترها استفاده گردید. سپس مقایسه زوجی و مقادیر ناسازگاری قضاوتها محاسبه گردید که سطح قابل قبولی برابر با 06/0 بهدست آمد. بعد از تعیین وزن معیارها در محیط نرمافزار، لایههای اطلاعاتی فازی سازی شده و با تحلیل همپوشانی لایههای فازی وزن دار مکانگزینی نهایی صورت گرفت. نتایج نشان داد که ایستگاههای موجود در محدودهی شهرداری منطقه یک با اولویت مکانی، جانمایی شدهاند. مناطق اولویتدار جهت استقرار ایستگاههای آتشنشانی شامل قسمتهایی از شمال شرقی، شمال غربی، غرب و جنوب منطقهی یک شهری میشود. قسمتهای جنوبی و شمال غربی در حیطهی شعاع عملکردی ایستگاههای موجود قرار دارد، اما مناطق غربی و شمال شرقی منطقه در خارج از عملکرد ایستگاههاست. بنابراین نیاز به احداث دو ایستگاه جدید در این محدودهها بهمنظور پوشش عملکردی کل منطقهی یک شهری است. در نهایت با استفاده از دادههای رقومی ماهوارهای و بازدیدهای میدانی، تعدادی مکان با ابعاد مناسب در شمال شرقی و غرب منطقه یک شهری بهعنوان مکانهای پیشنهادی احداث ایستگاه جدید معرفیشده است.