چکیده:
سیاستهای صنعت دفاعی یکی از مهمترین شاخههای سیاست صنعتی کشورهاست و سیاست صنعتی، خود یکی از شاخههای سیاست عمومی محسوب میشود. سیاست صنعتی، شیوههای مختلف دخالت دولت در عرصۀ صنعت و فناوری است که بهصورت هماهنگ شده و آگاهانه، برای پیشرفت در توسعۀ صنعتی اعمال میشود. در این بین ناهنجاریهای رفتاری بخش صنعت در مجموعۀ اقتصاد کشور از دو حوزۀ متفاوت ناشی میشود. نخست از کندی مناسبات درونی و دوم از ناهماهنگیها با اقتضائات محیط پیرامونی آن. این مقاله بر آن است تا راهنمایی برای سیاستگذاران صنعتی بوده و با انجام یک موردکاوی واقعی، سیاستهای صنعتی آنرا تشریح نماید. در این مسیر بر اساس یک الگوی مفهومی دو مرحلهای، ابتدا به ترسیم وضیعت مطلوب سیاستگذاری بر اساس آثار علمی پرداخته شده و در مرحلۀ دوم سیاستهای پیشنهادی برای سازمانهای صنعتی فعال در عرصۀ دفاعی را ارائه کردهایم که عبارتنداز: «اتخاذ سیاست هسته و شبکه»، «ایجاد اتحاد راهبردی با صنایع همسوی داخلی و تحکیم پیوندهای حیاتی» و «نگاه پلتفرمی (خانواده محصول) به مقوله طراحی و تولید محصولات و سامانهها». منطق استفاده شده در این تحقیق «تحلیل دادهبنیاد» بوده و از بین چهار رویکرد مختلف آن با توجه به اقتضائات پژوهش، رویکرد گلیزر و استراوس انتخاب شد. یافتهها و نوآوری اصلی مقاله، سیاستهای پیشنهادی بوده که در انتهای مقاله تبیین و تشریح شده است.
Policies of the defense industry are one of the most important branches of industrial policy of countries, and industrial policy itself is considered as one of the branches of public policy. Industrial policy involves the various methods of government intervention in the field of industry and technology which is cooperatively and consciously applied in order to progress in industrial development. In the meantime, the behavioral irregularities of the industrial sector in the country's economic composite result from two different dominions, firstly, from the slowness of the internal relations, and second, from the inconsistencies with its peripheral environment's requirements. This paper seeks to be a guide for the industrial policy makers and to explain its industrial policies by doing a realistic case study. In this way, based on a two-stage conceptual model, first the desirable situation of policy making based on the scientific works has been designed, and then the proposed policies for the active industrial organizations in the field of defense have been provided as the following: "Adopting a core and network policy", "founding a strategic union with the favorable domestic industries and the consolidation of vital links" and "a platform look (product family) to the design and production of products and systems". The logic used in this research was "data-base analysis" and from among its four different approaches, according to the research requirements, the Glazer and Strauss approaches were chosen. The main findings and innovations of the paper were the proposed policies that are explained and elucidated at the end of the paper.
خلاصه ماشینی:
سیاست صنعتی، شیوه های مختلف دخالت دولت در عرصۀ صنعت و فناوری است که به صورت هماهنگ شده و آگاهانه ، برای پیشرفت در توسعۀ صنعتی اعمال میشود.
)٢٠١٣ ,Mingo and Khanna & ٢١٣٩ :٢٠١٦ ,Ling and Naoghton( به کارگیری پایگاه بسیار کاملی از داده های شرکت هـای کوچـک و متوسـط حـاکی از آن است که اثربخشی سیاست های صـنعتی در بخـش رقـابتی نسـبت بـه بخـش انحصـاری و غیررقابتی بیشتر بوده و این بخش بهره وری و رشد بـالاتری را نشـان مـیدهـد.
نتایج پژوهش های صورت گرفته بیانگر آن است کـه مباحـث یادشـده در شرکت های معاصر پیرامون آزادی منفی یا آزادی مثبت نیست ، بلکه آزادی بـه عنـوان یک پیش فرض پذیرفته شده و بحث اصلی بر چگونگی توسعۀ آزادی در سیاسـتگذاری عمومی و نیز نقش دولت ها در این باره خلاصه میشود )٣٨٣ :٢٠٠٧ ,Baily and Ruyter( امروزه در جهان سه گرایش در موافقت یا مخالفت با سیاست صنعتی مطرح است : ١.
(اشتریان ، ١٣٨٦: ٥٢) جدول (٣) ابعاد مؤثر بر عوامل پیشران سیاست عمومی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با در نظر گرفتن عوامل چهارگانه بالا باید گفت که «سیاست های صنعتی» در قلمـرو دفاع ملی در هر چهار معیار سـطح بـالای پیوسـتار مـورد نظـر را بـه خـود اختصـاص میدهند )٨٠ :٢٠٠٨ ,Shafritz and Borick( و این از جمله نکات حائز اهمیـت در توجـه سیاستگذاری به مسائل مربوط به حوزة صنایع دفاعی در فراینـد سیاسـتگذاری عمـومی کشورها محسوب میشود.