چکیده:
ﺣﻘﻮق و مزایا نقش مهمی در مدیریت سرمایههای انسانی دارد و بخش عمدهای از اعتبارات نیروهای مسلح صرف حقوق و مزایا میگردد. توجه نکردن به پیامدهای این نظام بهمنزلۀ بهرهبرداری نکردن بهینه از منابع مالی و انسانی میباشد.هدف اصلی این تحقیق، شناسایی مهمترین آسیبهای نظام حقوق و مزایای کارکنان نیروهای مسلح است.تحقیق حاضر بر حسب نتایج تحقیق از نوع کاربردی - توسعهای بوده و با رویکرد تحقیق آمیخته (کیفی و کمی) صورت پذیرفته است. برای گردآوری و تحلیل دادهها از روشهای اسنادی و مصاحبۀ عمیق و با روش موردی - زمینهای استفاده گردید.جامعۀ آماری تحقیق، خبرگان و متخصصان نیروهای مسلح در بخش حقوق و مزایا با حداقل مدرک کارشناسی هستند که دارای تجربۀ حداقل 5 ساله در مشاغل سطح راهبردی و کلیدی میباشند که با 43 نفر از آنها مصاحبه شد. بهمنظور اطمینان از روایی و پایایی سؤالها، محتوای آنها در جلسات خبرگی به تأیید صاحبنظران رسید و پایایی سؤالها با آلفای کرونباخ 967/0 شد.وضعیت فعلی نظام حقوق و مزایای نیروهای مسلح با 32 شاخص بررسی گردید. وضعیت نظام فعلی حقوق و مزایا در 23 شاخص نامناسب است و نیاز به اصلاح دارد و مهمترین آسیبهای نظام فعلی حقوق و مزایای نیروهای مسلح 11 مورد میباشد که مهمترین آنها به این شرح است: نظام حقوق و مزایا، اطمینان خاطر بلندمدت برای تأمین ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪیﻫﺎی دوران از ﮐﺎر اﻓﺘﺎدﮔﯽ و ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ایجاد نمینماید.
Salaries and benefits play a crucial role in the supervision of human capital, and the bulk of the armed forces' funds are waged for by salaries and benefits. Disregarding the implications of this system means lack of optimal utilization of financial and human resources. The main purpose of this research is to identify the most important damages to the system of salaries and benefits of the armed forces personnel. The present research regarding the results is an applied developmental study. The research method was a mixed approach (qualitative and quantitative). In order to collect and analyzing data, the documentary, deep interview, and field case study methods were conducted. The statistical population of the research includes the experts and specialists of the armed forces in the law and benefit sector with a minimum undergraduate degree with at least 5 years of experience in strategic and key level occupations and 43 of them were interviewed. In order to ensure the validity and reliability of the questions, their content was confirmed in the expert meetings by the experts and the reliability of the questions with alpha of Cronbach was 0.967. The current status of the armed forces salary system was examined with 32 indicators. The current position of the salary and benefits system is inappropriate in 23 indicators and is need of reformation, and the most important damages to the current system of salaries and benefits of the armed forces are 11 cases, the most important of which are as the following: The system of salaries and benefits, long-term assurance for meeting the needs of the era of disability and retirement.
خلاصه ماشینی:
وضعیت نظام فعلی حقوق و مزایا در ٢٣ شاخص نامناسب است و نیاز به اصلاح دارد و مهم ترین آسیب های نظام فعلی حقوق و مزایای نیروهای مسلح ١١ مورد میباشد که مهم ترین آنها به این شرح است : نظام حقوق و مزایا، اطمینان خاطر بلندمدت برای تأمین نیازمندی های دوران از کار افتادگی و بازنشستگی ایجاد نمینماید.
(حسینیان و همکاران ، ١٣٩٠: ٤٨) (٣) رنگ آمیز (١٣٩٠) اصول و سیاست های حاکم بر حوزه مزایا و فوق العاده های نیروهای مسلح را به این شرح بیان کرده است : یکسان سازی در ضوابط و موعد پرداخت ها؛ بهره گیری از فناوریها و روش های نوین ؛ ایجاد تعادل نسبی بین حقوق و مزایا با هزینه های متوسط زندگی؛ مبنا قراردادن کارآیی و اثربخشی فرد در سازمان در حقوق و مزایا؛ وابستگی حداقل ٥٠ درصد از حقوق و مزایای فرد به عوامل مربوط به شاغل ؛ توجه به فوق العاده هایی همچون محل خدمت ، نوع شغل ، سختی شغل و ...
(جاجرمیزاده ، ١٣٩١: ١٠) اصول حاکم بر فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری (حقوق و مزایا) به این شرح است : پرداخت متناسب با عملکرد؛ تعریف معیار برای پرداخت (عوامل شغل و شاغل )؛ پرداخت فوق العاده های حقوق متناسب با نوع کار و زمان و مکان انجام آن ؛ توجه به بهره وری در نظام (سیستم )؛ کاهش سطح مقام ها؛ پرداخت بخشی از سود شرکت متناسب با میزان کارایی و اثربخشی به فرد؛ ارتباط کارایی و عملکرد کارمندان با حقوق و مزایا؛ حفظ کلیۀ حقوق استخدامی کارمندان فعلی دستگاه های اجرایی.