چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تحلیل نابرابری های آموزشی در شهرستان های استان خراسان جنوبی انجام گردید. این مطالعه به لحاظ ماهیت یک پژوهش کاربردی و از منظر روش شناسی در زمره تحقیقات توصیفی- تحلیلی قرار می گیرد. شیوه گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ایی و ابزار جمع آوری داده ها با توجه به اهداف پژوهش، مبتنی بر ابزارهای استاندارد شده در قالب جداول و فرم های رایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن (بویژه سالنامه آماری سال 1393 استان خراسان جنوبی) بوده است. شایان ذکر است که جامعه آماری پژوهش 11 شهرستان واقع در استان خراسان جنوبی بوده است که جهت سنجش سطح توسعه آموزشی، 26 مولفه در قالب شاخص های آموزشی، از آمارنامه رسمی استان استخراج و با استفاده از روش تاپسیس فازی و تحلیل مولفه های اصلی مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل یافته های پژوهش ضمن تایید وجود شکاف عمیق در توزیع و تخصیص فرصت های آموزشی بین شهرستان های استان خراسان جنوبی، حاکی از آن است که در مجموع شاخص ها، شهرستان بیرجند با ضریب 32/0 دارای بالاترین سطح توسعه یافتگی و شهرستان نهبندان با ضریب 15/0 دارای کمترین میزان توسعه یافتگی به لحاظ آموزشی بوده اند. نتایج سطح بندی شهرستان ها نیز نشان داد به لحاظ میزان توسعه آموزشی، یک محرومیت کلی بر فضای استان خراسان جنوبی حکم فرماست.
خلاصه ماشینی:
بر همین اساس، از آنجا که هیچ توسعهای بدون توسعه و تکامل نیروی انسانی، مطلوب و مقدور نخواهد بود و توسعه اجتماعی- فرهنگی نیز زمانی در جامعه تحقق مییابد که همگان به امکانات آموزشی موجود در جامعه به شکل یکسان دسترسی داشته باشند، بررسی پیشرو با اعتقاد به ضرورت تحت پوشش قرار دادن تمامی واجبالتعلیمان و فراهم نمودن فرصتهای آموزشی برابر برای همگان، در صدد است تا با تبیین میزان توسعه شهرستانهای استان خراسان جنوبی به لحاظ آموزشی، کیفیت توزیع شاخصهای آموزشی در مناطق مختلف این استان را مورد سنجش قرار داده و اولویتهای برنامهریزی را مشخص نماید.