چکیده:
از دهه 1960 میلادی تا کنون، در پژوهش های منظر شهری سیر تحولی از رویکردهای عینی تا ذهنی- ادراکی دیده می شود که وجه اشتراک همه این مطالعات تصویر ذهنی و نقشه شناختی است که در محیط شهری متاثر از مولفه های حسی و تجربیات شخصی است. هدف پژوهش حاضر، شناخت مولفه هایی است که منجر به ارتقاء کیفیت محیط در راستای توانمندسازی اجتماعی کودکان می شود. این پژوهش از ﻧﻮع کمی ﺑﻮده و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری مدارس دبستان و پیش دبستان ﺷﻬﺮ رشت است. از اﺑﺰار نقشه های شناختی ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻴﺪاﻧﻲ مورد اﺳﺘﻔﺎده قرار خواهد گرفت. فاصله به عنوان متغیر تاثیرگذار مورد آزمون قرار گرفت و مشاهده شد هرچه فاصله عناصر محیط شهری از نقاط مقصد کودکان بیشتر می شود میزان تاثیر آن در ذهن کودکان جهت مسیریابی کاهش می یابد. حاصل مطالعه بر روی یافته ها، این است که ابعاد، نوع کاربری، فرم، رنگ، میزان ارتباط کاربری ها با نیازهای کودکان و فاصله از نقاط مقصد کودکان به عنوان مهمترین عوامل موثر در ثبت موقعیت عناصر بافت شهری در ذهن کودکان می باشد و می تواند در برنامه ریزی و طراحی شهری به منظور تامین هدف اصلی پژوهش لحاظ شود.
خلاصه ماشینی:
فاصله به عنوان متغیر تاثیرگذار مورد آزمون قرار گرفت و مشاهده شد هرچه فاصله عناصر محیط شهری از نقاط مقصد کودکان بیشتر میشود میزان تاثیر آن در ذهن کودکان جهت مسیریابی کاهش مییابد.
حاصل مطالعه بر روی یافتهها، این است که ابعاد، نوع کاربری، فرم، رنگ، میزان ارتباط کاربریها با نیازهای کودکان و فاصله از نقاط مقصد کودکان به عنوان مهمترین عوامل موثر در ثبت موقعیت عناصر بافت شهری در ذهن کودکان میباشد و میتواند در برنامهریزی و طراحی شهری به منظور تامین هدف اصلی پژوهش لحاظ شود.
هدف این تحقیق شناخت نقشههای ذهنی کودکان محلات شهری بهمنظور استخراج عوامل موثر بر تصویرهای ذهنی و به تبع آن رفتارهای کودکان در راستای تعیین برنامههای ویژه توانمندسازی کودکان میباشد و روش ترسیم نقاشی توسط کودکان مورد استفاده قرار گرفته است.
تصویر 1- برخی از نقاشیهای دریافتی از جامعه آماری)ماخذ: نگارندگان( یافتههای تحقیق در نمودار فوق میزان تکرار عناصر مختلف شهری با کاربریهای مختلف در نقاشیهای شناختی کودکان مورد آزمون مشخص شده است.
ابعاد عناصر شهری در ثبت آنها در ذهن کودکان به عنوان عنصر شناختی موثر است(به عنوان مثال: میدان، سوپرمارکت).
منفی بودن نوع رابطه شاهد این نتیجه است که با افزایش فاصله عناصر شهری از مدرسه مورد آزمون تعداد دفعات ثبت آنها در نقاشیهای کودکان کمتر خواهد شد.
از میان عوامل ذکر شده، در این پژوهش، فاصله به عنوان متغیر تاثیرگذار مورد آزمون قرار گرفت و مشاهده شد هرچه فاصله عناصر محیط شهری از نقاط مقصد کودکان بیشتر میشود میزان تاثیر آن در ذهن کودکان جهت مسیریابی کاهش مییابد.