چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد کارکردهای اجرایی در کودکان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی و کودکان با اختلال یادگیری
ویژه در مقایسه با کودکان عادی و با تاکید بر عدم همبودی بین دو اختلال انجام شد. رونش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع
پسرویدادی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان عادی, کودکان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی و کودکان با اختلال یادگیری
ویژه شاغل به تحصیل در دوره ابتدایی شهر تهران تشکیل میدادند که با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس ۲۴ دانش آموز دارای اختلال
نارساییتوجه/ بیشفعالی بدون همبودی با اختلال یادگیری ویژه و ۲۷ دانشآموز دارای اختلال یادگیری ویژه بدون همبودی با اختلال
نارسایی توجه/ بیشفعالی پس از شناسایی, ارزیابی و تشخیص؛ از نظر کارکردهای اجرایی با نرم علایم حیاتی سیستم اعصاب مرکزی مورد
بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. همچنین به منظور مقایسه عملکرد گروه کودکان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی و اختلال یادگیری ویژه با
کودکان عادی تعداد ۲۸ دانشآموز عادی نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب و وارد پژوهش شدند. دادههای گردآوری شده با روش تحلیل
واریانس چند متغیره (آزمون تعقیبی شفه) و رسم نیمرخ عملکرد گروهها مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج حاکی از وجود تفاوت معنادار
بین عملکرد کودکان عادی با کودکان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی و کودکان با اختلال یادگیری ویژه در همه کارکردهای مرتبط با
کارکردهای اجرایی بود. همچنین تفاوت معناداری بین عملکرد گروه کودکان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی و گروه کودکان با اختلال
یادگیری ویژه در موّلفههای حافظه دیداری-فضاییء حافظه مرکب, کارکردهای اجرایی» انعطافپذیری شناختی و بازداری مشاهده شد. با این
وجود در کارکردهای حافظه کاری و حافظه کلامی تفاوت معناداری بین این دو گروه مشاهده نشد (۰/۰۱ <0). نتیجهگیری: بهطور کلی هر
دو گروه کودکان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی و کودکان با اختلال یادگیری ویژه دچار نقص در کارکردهای اجرایی هستند. با این وجود
کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی عملکرد ضعیفتری نسبت به کودکان با اختلال یادگیری ویژه در این کارکردها دارند.