چکیده:
برای مفاهیم علوم اجتماعی از جمله «سبک زندگی» نیازمند داشتن تعاریفی
هستیم که وفاداری به بنیادهای فکری وفرهنگی بومی و توجه به مسائل
اجتماعی و سیاسی جامعه اسلامی» قابلیت گفتوگو یا رقابت با نظریات مدرن
غربی را داشته باشند. در نوشتار پیشرو در پاسخ به چیستی مفهوم سبک زندگی, با
مروری بر تعاریفی که در دیدگاههای مختلف از سبک زندگی ارائه شده است» در
نهایت با محوریت نظریه اعتباریات علامه طباطبائی و با روش منطقی به تحلیل و
تعریف مفهوم سبک زندگی و سپس شرح ویژگیهای عام و خاص آن پرداختهایم؛
به گونهای که با استفاده از آن» بتوان درباره تحقیقات و تحلیلهای علمی رایج
در این باره و نیز مسائل عملی مربوط به سبک زندگی در جامعه اسلامی-ایرانی
بهروشنی نظر داد. برایناساس سبک زندگی الگویی متمایز و همگرا از باورهاء
گرایشها و رفتارهایی است که انسانها در ارتباط با شرایط محیطی خود» به
صورت آگاهانه و برای ارضای تمایلات نفسانی برآمده از نیازهای طبیعیشان
اعتبار میکنند. به عبارت موحزتر» سبک زندگی عبارت است از: «الگوی متمایز
کنشهای اعتباری ناشی از تمایلات نفسانی). از مهمترین دستاوردهای این
تعریف آن است که اولا جامع افراد بوده» حوزه سبک زندگی را بدون دلیل موجه
محدود نمیکند و میتواند عناصر و اجزای آن را در بخشها و لایههای مختلف
توضیح دهد؛ ثانیا مانع اغیار است و برخلاف برخی تعاریف» اموری را که خارج
از حوزه زندگی ارادی و انسانی اند کنار می گذارد؛ ثالثا ضمن توجه به جنبه های سلیقه ای، تکثر و تغییرپذیری سبک زندگی، با تاکید بر لزوم هماهنگی با نیازهای تکوینی وجود انسان و با استفاده از فطرت، عقل و وحی، امکان ارزیابی علمی و ارزش کلیت و اجزای سبک زندگی را به ما می دهد.