چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر نقش خودکارآمدی و شادکامی در پیشبینی خودانتقادگری و اعتماد به خود در معلمان زن و مرد بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 444 معلم بود که از میان معلمان دوره دوم مقطع متوسطه شهر بجنورد در سال تحصیلی 95-1394 با روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامههای خودانتقادی/ اعتماد به خود گیلبرگ و همکاران، خودکارآمدی شرر و جورسلم و شادکامی آرگیل و لو را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روشهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گامبهگام به کمک نرمافزار SPSSV19 استفاده شد. یافتهها: و 359/0=r (396/0-=r)<span lang="FA" style="font-family: ;" lotus";="" b="" major-bidi;="" new="" 12pt;="" roman";"="" "times="" roman";=""> به ترتیب با خودانتقادی و اعتماد به خود رابطه معنیداری در سطح 01/0> P داشتند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که شادکامی و خودکارآمدی پیشبینیکننده خودانتقادی و اعتماد به خود بوده و مقداری از واریانس آن را تبیین میکنند. نتیجهگیری: در نهایت نتایج این پژوهش نشان داد دو متغیر خودکارآمدی و شادکامی در تبیین واریانس خودانتقادی و اعتماد به خود نقش داشته و میتوان جهت پیشبینی این متغیرها در معلمان مدارس از آنها بهره برد.
Purpose
The present study investigated the role of self-efficacy and happiness in predicting self-criticism/reassurance among teachers.
Method
The present research design was a descriptive and correlational study type. The participants were 444 teachers selected through a multistage-cluster random sampling among the teachers in high school second period in the city of Bojnord of the 2015-16 years. The three scales administrated in this study were: self-reassurance/self-criticism Inventory, self-efficacy Scale and happiness Inventory. For data analysis, Pearson correlation and stepwise multiple regression were used method by SPSSV19 software.
Findings
The results showed that happiness (r= -0.367; r=0.359) and self-efficacy (r= -0.396; r=0.269), had a significant relationship with self-criticism/reassurance (p<0.01). Also, the results of regression analysis showed that happiness and self-efficacy predict self-criticism/reassurance and explain some of its variance.
Conclusion
Finally, the results of this study showed that the two variables of self-efficacy and happiness have a role in explaining self-criticism/reassurance variance and can be used to predict these variables in school teachers.
خلاصه ماشینی:
نقش خودکارآمدي و شادکامي در پيش بيني خودانتقادگري و اعتماد به خود معلمان The Role of Self-efficacy and Happiness in Predicting Self-criticism/reassurance among Teachers شهناز مرزي (نويسنده مسئول ) Shahnaz Marzi* M.
A. in Psychology, Bojnourd branch of Islamic Azad کارشناسي ارشد روانشناسي عمومي دانشگاه آزاد اسلامي بجنورد university دکتر ابوطالب سعادتي شامير Dr Aboutaleb Saadati Shamir Assistant Professor, Islamic Azad University, Science استاديار دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران and Research Branch, Tehran چکيده Abstract The present study investigated the role of self- هدف پژوهش حاضر نقش خودکارآمدي و شادکامي در پيش بيني efficacy and happiness in predicting self-خودانتقادگري و اعتماد به خود در معلمان زن و مرد بود.
همچنين کليتمن و گيبسون ١١ (٢٠١١) در پژوهشي نشان داده اند که باورهاي فراشناختي از جمله خودپنداره و خودکارآمدي با کنترل صحت عملکرد، مهم ترين پيش بيني کننده هاي اعتماد به خود هستند و مقدار معني داري از واريانس اين سازه را تبيين ميکنند.
همچنين در اين پژوهش مشخص شد که بين اعتماد به خود با شادکامي ارتباط و همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد و اعتماد به خود به صورت مثبت و معنادار به وسيله شادکامي قابل پيش بيني و تبيين است .
Gilbert, McEwan, Gibbons, Chotai, Duarte & Matos 5.
افزون بر يافته هاي ارائه شده در فوق جهت پيش بيني اعتماد به خود بر اساس خودکارآمدي و شادکامي از روش رگرسيون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد.
همچنين نتايج نشان داد خودکارآمدي و شادکامي پيش بينيکننده خودانتقادي/اعتماد به خود معلمان بوده است .