چکیده:
این پژوهش در نظر دارد رابطه بین اطلاعات و مدیریت بحران با هدف رسیدن به شرایط مطلوب بررسی نماید. پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از هر دو رویکرد کمی و کیفی استفاده شده است و از نظر گردآوری داده ها و اطلاعات و روش تجزیه و تحلیل، یک پژوهش تحلیلی و توصیفی به حساب می آید. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است وکتاب ها و منابع در دسترس موجود با کلید واژه های مرتبط با سوال های پژوهش حاضر در بازه زمانی 1385 تا 1396 انتخاب و مورد بهره برداری قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که شناخت و درک ریشه ها و علل بروز بحران ها و پیامدهای آن از یک سو و همچنین شناسایی راه های مدیریتی و تصمیم سازی در مواجه با بحرانها از سوی دیگر، ضمن آنکه فهم جامعتری از محیط را فراهم میسازد میتواند در جلوگیری از بروز بحران ها و به
حداقل رساندن آثار منفی آنها یاری رساند و اطلاعات در پیش بینی، پیشگیری، مهار، کنترل، ترمیم و بهره برداری بحرانهای امنیتی نقش مهمی دارد و مولفه هایی چون توجه به غافلگیری، آینده پژوهی، هشداردهی، مدیریت اطلاعات، برنامه ریزی، سازماندهی و نظارت کنترل از مولفه های تاثیرگذار بر مدیریت بحران می باشد.
خلاصه ماشینی:
يافته هاي پژوهش حاضر نشان مي دهد که شناخت و درک ريشه ها و علل بروز بحران ها و پيامدهاي آن از يک سو و همچنين شناسايي راه هاي مديريتي و تصميم سازي در مواجه با بحران ها از سوي ديگر، ضمن آنکه فهم جامع تري از محيط را فراهم مي سازد مي تواند در جلوگيري از بروز بحران ها و به حداقل رساندن آثار منفي آنها ياري رساند و اطلاعات در پيش بيني ، پيشگيري ، مهار، کنترل ، ترميم و بهره برداري بحران هاي امنيتي نقش مهمي دارد و مولفه هايي چون توجه به غافلگيري ، آينده پژوهي ، هشداردهي ، مديريت اطلاعات ، برنامه ريزي ، سازماندهي و نظارت کنترل از مولفه هاي تاثيرگذار بر مديريت بحران مي باشد .
بحران را تهديد جدي نسبت به زير ساخت هاي زير بنايي و يا ارزش ها و هنجارهاي اساسي يک سيستم مي دانند که مورد ادراک ذينفعان بوده و تحت فشار زماني و محدوديت گزينه ها در شرايط عدم قطعيت شديد و احساس کاهش کنترل ، اتخاذ تصميمات حياتي، دقيق و پر هزينه را الزامي مي سازد در اين صورت مديريت بحران به يکي از مهمترين و اساسي ترين الويت هاي هر نظام سياسي تبديل خواهد شد.
(ساوه درودي، ١٣٩٥) ٢-١ بيان مسئله : بحران را تهديد جدي نسبت به ساخت هاي زير بنايي و يا ارزش ها و هنجارهاي اساسي يک سيستم مي دانند که مورد ادراک ذينفعان بوده و تحت فشار زماني و محدوديت گزينه ها در شرايط عدم قطعيت شديد و احساس کاهش کنترل ، اتخاذ تصميمات حياتي، دقيق و پر هزينه را الزامي مي سازد در اين صورت مديريت بحران به يکي از مهم ترين و اساسي ترين الويت هاي هر سازمان سياسي تبديل خواهد شد.