چکیده:
هدف: هدف در این پژوهش، بررسی نقش دینداری و هوش اخلاقی در پیشبینی مسئولیتپذیری کارکنان بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر تحلیل مسیر رگرسیونی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاههای شهر بیجار(دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه پیام نور و دانشگاه علمی کاربردی) بودند که از بین آنان بر اساس نمونهگیری تصادفی ساده(جدول مورگان)، 102 نفر در پژوهش شرکت داده شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه مسئولیتپذیری کارکنان(کارول، 2003)، پرسشنامه هوش اخلاقی(لنیک و کیل، 2005) و پرسشنامه دینداری(گلارگ و استارک، 1965) استفاده شد. یافتهها: دینداری و هوش اخلاقی میتوانند مسئولیتپذیری کارکنان را پیشبینی کنند. همچنین بین دینداری و هوش اخلاقی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان میدهد که از بین مولفههای دینداری و هوش اخلاقی، مولفه دلسوزی، بیشترین قدرت تبیینکنندگی را برای متغیّر مسئولیتپذیری دارد. نتیجهگیری: تعمیق باورهای دینی و تاکید بر اخلاقیات میتواند در بهبود وضعیت مسئولیتپذیری کارکنان نقش مهمی را ایفا کند.
Objectives: The purpose of this research is to study the role of
religiosity and moral intelligence in predicting staff responsibility .
Method: The present research project is a descriptive, correlation
study based on regression path analysis. The statistical population of
this research includes all staff of the universities of Bijar (Islamic
Azad University, Payam-e- Noor University and the University of
Applied Science and Technology), out of whom 102 participants
were randomly selected based on simple random sampling. To
collect the data, the Staff Responsibility questionnaire (Karl, 2003),
Moral Intelligence Questionnaire (Lnick & Kiel, 2005) and
Religiosity Questionnaire (Glaard & Stark, 1965) were used.
Results: The results show that religiosity and moral intelligence can
predict staff responsibility. There is also a positive and significant
relationship between religiosity and moral intelligence. The results
of regression analysis indicate that from among the components of
religiosity and moral intelligence, the compassion component has the
highest explanatory power for the responsibility variable.
Conclusion: The enhancement of religious beliefs and emphasis on
morality can play an important role in improving the staff
responsibility.
خلاصه ماشینی:
(گل محمدیان و همکاران، ١٣٩٤) بادسار و قاسمی(١٣٩٥) پژوهشی را در بین نمونۀ ٢٠٠ نفری از دانشجویان دانشگاه زنجان انجام دادند و با استفاده از مدل معادلات ساختاری به این نتیجه رسیدند که متغیر دینداری اثر مستقیم ، مثبت و معناداری بر مسئولیت پذیری دانشجویان دارد.
رحیمی و همکاران(١٣٩٤) در پژوهش خود از پرسشنامۀ کارول(٢٠٠٣) برای گردآوری دادههای مربوط به مسئولیت پذیری اجتماعی استفاده کردند و دریافتند که رابطۀ مثبت و معنادار بین مسئولیت پذیری اجتماعی، هوش اخلاقی و سرمایۀ اجتماعی وجود دارد.
د) بحث و نتیجه گیری این پژوهش با هدف بررسی نقش متغیرهای هوش اخلاقی و دینداری در پیش بینی مسئولیت پذیری کارکنان انجام شده است .
(بن سعید، ٢٠١٤؛ نقل از: میکاییلی و همکاران، ١٣٩٥) به طور کلی بر اساس نتایج ، دینداری و هوش اخلاقی پیش بین های قابلی برای مسئولیت پذیریاند و با توجه به نتایج تحقیقات گذشته که نشان داده میزان مسئولیت پذیری در بین کارکنان دانشگاههای ایران نسبت به شاخصهای جهانی پایین است (شافعی و عزیزی، ١٣٩٢)، پیشنهاد میشود با تأکید بر ابعاد دینداری و معنویت و اخلاق، زمینه برای ارتقای مسئولیت پذیری کارکنان فراهم شود.
The Relationship of Ethical Intelligence with Responsibility and Social Support among Students.
“The Study of the Relationship between Ethical Intelligence and Religiosity among Students of Ilam University of Medical Sciences”.
“The Study of Religiosity, Spiritual Intelligence and Forgiveness with Social Adjustment in First Year Students”.
“The Relationship between Ethical Intelligence and Social Capital with Students' Responsibility”.