چکیده:
در این پژوهش توصیفی به بررسی مشکلات حقوقی در قانون اساسی و دخالت های غیرتکنیکی در ارتباط با پیشبرد دیپلماسی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. همچنین این مسئله مورد مطالعه قرار گرفته که سیاست های خارجی ایران نیازمند پتانسیل هایی است که در صورت فراهم شدن زمینه مساعد، از حالت تهدیدآمیز خارج می شود. این پتانسیل ها که بطور مشخص به بازنگری قانون اساسی مربوط می شود در سه مرحله قابل دستیابی است. اعلامیه جهانی حقوق بشر بعنوان مهمترین منبع حقوقی دوران مدرن و نقش تعیین کننده آن در عصر پیچیده اطلاعات و ارتباطات زمینه ای فراهم ساخته تا دولت های غربی بتوانند براساس آن توجه افکار عمومی را در جهت مشروعیت دادن به اقدامات خود جلب کنند. در این تحلیل نشان داده می شود که حقوق بشر بعنوان تنها راه حل عملی خروج از بحران های سیاست خارجی است که اجرای مفاد آن الزاما با قانون اساسی سازگار نیست و برای تطبیق با قانون اساسی به ناچار باید اصلاح بسیاری از اصول قانون اساسی در دستور اجرا قرار گیرد. در نتیجه گیری این پژوهش به مزایای اجرا یا مشکلات ناشی از به تاخیر افتادن این اصلاحات پرداخته شده است.
This descriptive study examines the legal problems in the constitution and the non-technical interventions related to the promotion of diplomacy and foreign policy of the Islamic Republic of Iran. It has also been studied that Iran's foreign policy needs potentials that, providing favorable grounds, can take it out of the threatening state. These potentials, which are specifically related to constitutional revision, can be achieved in three stages. The Universal Declaration of Human Rights as the most important legal source of modern times and its decisive role in the complex era of information and communication, has provided the ground for Western governments to draw public attention to legitimizing their actions. It is shown in this analysis that human rights are seen as the only viable way out of foreign policy crises whose implementation is not necessarily compatible with the constitution, and in order to comply with the constitution, many constitutional principles must be amended. The conclusion of this study addresses the benefits of implementing or problems due to delaying these amendments.
خلاصه ماشینی:
پتانسیلهای لازم دولت مدرن برای موفقیت در سیاست خارجی مجید کاظمی چکیده در این پژوهش توصیفی به بررسی مشکلات حقوقی در قانون اساسی و دخالتهای غیرتکنیکی در ارتباط با پیشبرد دیپلماسی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است.
این افزایش تمایل سیاسی مستقل از اراده جامعه نبوده و به همراه آگاهی جامعه و نیز تکیه بر مطالبات حقوقی آن موجب شده تا دخالتهای حقوق بشری نه تنها مردود شمرده نشود؛ بلکه در عصر مخدوش شدن اعتبار دولتهای غیردموکراتیک جهان سوم در مرزهای سیاسیشان بواسطه پیشرفتهای بشر در عرصه ارتباطات و اطلاعات امتیاز مهمی برای دولتهای مدرن به شمار رود تا بواسطه این نقطه ضعف، بازیگری فعال و موثری را علیه کشورهای جهان سوم به راه اندازند.
بنابراین حل مشکل دفاع از مسلمانان هرچند قابل طرح ذیل منافع ملی است اما بعنوان اولویتی در سیاستهای خارجی با آنچه یک دولت مدرن در سیاست دنبال میکند همخوانی ندارد و عدم تعهد را نمیتوان برای بلندمدت سرلوحه دستگاه دیپلماسی قرار داد.
در نتیجه میتوان اینطور ارزیابی کرد که انجام دادن کامل مراحل اصلاحات در عمل برای ایران: 1- فضای بازیگری موثر در بینالملل را بطور چشمگیری افزایش میدهد (بدون مرزبندیهای مذهبی)؛ 2- تعاملات را وارد فضای باز و جو مذاکره را خنثی میکند (خارج شدن از حالت مقابله با تهدید)؛ 3- بازیگری همکاریجویانه تلقی میشود؛ 4- باعث کاهش وابستگی سیاسی، اقتصادی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی، تکنولوژی و به دنبال آن فعال شدن بیشتر در این عرصههای بینالمللی خواهد شد.