خلاصه ماشینی:
"یان ریپکا برخی ویژگیهای این نشستها را در کتاب«زائر ایرانی»خود(پراگ 1946)شرح میدهد؛او صادق هدایت را در زمره برجستهترین داستان پیردازهای معاصر ایران معرفی میکند و مینویسد چگونه اعضای ربعه«شاعرانی را که شیفته صرف شکلهای سنتی بودند به استهزا میگرفتند و برگل و بلبلی که بار دیگر در شعر معاصران توصیف میشد، قهقهه میزدند و نفعپرستی و چاپلوسی را در زندگی روزمره به کنایه میگفتند...
بنابراین در واقع یان ریپکا بود که هدایت را به نمایندگان نثر جوان اروپا معرفی کرد و باشناساندن مناسب آثارش، دوایر علمی اروپیایی را که سرآشنایی با فرهنگ ایران داشتند، تغذیه کرد، گذشته از آن، یان ریپکا پس از بازگشت از ایران به یپراگ، داستان«آبجی خانم»را به چکی ترجمه کرد و در مجله اوا(حوا)به چاپ رساند(سال 1936شمارههای 4، 5، 8-6).
یان ریپکا نخستین کسی است که در روزنامههای فرانسوی در سال 1946 و در روزنامههای انگلیسی در سال 1949 از ترجمههای آثار هدایت به این زبانها یاد میکند.
متن این دونامه در emsilatneirO ed segnaleM که به یاد هفتاد و پنجمین سال تولد هانری ماسه انتشار یافت، درج شده است(ترهان 1963 در مقاله: tayadeH gedaS ed srinevuoS seM ) در این مقاله یان ریپکا باردیگر از روزهای خاطرهانگیزی یاد میکند که با هدایت و دوستانش در فضای دمدار و دود آمیخته کافه ژاله گذارنده بود.
نویسنده مقاله تحت ترجمه داستان «حاجی آقا»را با یکی از بهترین آثار ادبی صدر الدین عینی نویسنده تاجیکی، یعنی با «مرگ سوخرو»مقایسه کرده و اهمیت آن را تشریح کرده است(آرشیو شرقشناسی، شماره 38، سال 1970)."