چکیده:
جنبههای درونی مانند خودکارآمدی و عزتنفس و جنبههای بیرونی مانند کیفیت تعاملات والدین در سنین کودکی، از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر شکلگیری تابآوری هستند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجیگری خودکارآمدی در رابطه میان ادراک رفتار والدین و تابآوری، در کودکان پایههای چهارم تا ششم دبستان در شهر اصفهان بود. طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، همه دانش آموزان پایههای چهارم تا ششم دبستان شهر اصفهان در سال 1394 بود. 150 نفر به روش نمونهگیری خوشهای برای نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامههای ادراک والدین (POPS)، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان (SEQ-C) و مقیاس تابآوری کانر-دیویدسون (CDRS)، پاسخ دادند. دادهها با برنامه آماری SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل میانجی، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد خودکارآمدی در رابطه میان ادراک رفتار والدین و تابآوری، دارای نقش میانجی است. با توجه به نتایج پژوهش میتوان استنباط کرد که بهبود ادراک رفتار والدین بر خودکارآمدی و در نتیجه بر افزایش تابآوری در کودکان تاثیرگذار خواهد بود. درواقع سطوح بالاتر تابآوری منعکس کننده ادراک فرد از توانمندیهای خود برای مقابله با شرایط دشوار است. ازآنجاکه نگرش کودکان نسبت به خود، تا حد زیادی تحت تاثیر ادراک آنان از تعامل با والدین است، میتوان گفت این احساس خودکارآمدی، تحت تاثیر ادراک کودک از رابطه با والدین شکل میگیرد.
nternal aspects such as self-efficacy and self-esteem and external ones such as the quality of parent–child interactions are among the most important factors affecting the formation of resilience. This study sought to investigate the mediating role of self-efficacy in the relationship between perception of parents' behavior and resilience in 4-6th grade students in Isfahan. The research design was descriptive-correlational. The statistical population of the study comprised all 4-6th grade students in Isfahan in 2015. A number of 150 students were selected via cluster sampling method and then responded to the Perceptions of Parents Scale (1991), Self-Efficacy Questionnaire for Children (2001) and Connor-Davidson Resilience Scale (2003). The obtained data were analyzed by SPSS21 software and mediating analysis. The results demonstrated that self-efficacy mediates the relationship between perception of parents’ behavior and resilience. Hence, improving the perception of parents' behavior can positively affect self-efficacy and this in turn can build resilience in children. In fact, higher levels of resilience reflect individuals’ perception of their ability to adapt successfully in the face of stress and adversity. Due to the fact that children’s attitude toward themselves is largely influenced by their perception of their interaction with parents, it can be stated that self-efficacy is shaped by the perception of the children of their relationship with parents.
خلاصه ماشینی:
هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش ميانجيگري خودکارآمدي در رابطه ميان ادراک رفتار والدين و تاب آوري، در کودکان پايه هاي چهارم تا ششم دبستان در شهر اصفهان بود.
Grolnick, Raftery-Helmer, Flamm, Marbell & Cardemil 3.
Liu, Liu, Yu, Peng, Wen, Tang & Kong 5.
Tam, Chong, Kadirvelu & Khoo 7.
اما با توجه به بررسيهاي پژوهشگران اين پژوهش ، نقش ميانجيگرانه خودکارآمدي در رابطه ميان ادراک رفتار والدين و تاب آوري فرزندان ، تاکنون در پژوهشهاي اين حوزه مورد بررسي قرار نگرفته است .
ازاين رو هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش ميانجيگري خودکارآمدي در رابطه ميان ادراک رفتار والدين و تاب آوري در کودکان است .
Preacher & Hayes جدول ٢: ميانگين ، انحراف معيار و همبستگي دروني ميان متغيرهاي پژوهش ميانگين انحراف معيار ١ ٢ ٣ ٤ ٥ (رجوع شود به تصوير صفحه) همان طور که در جدول ٢ مشاهده ميشود، ادراک از والدين با تاب آوري و خودکارآمدي و سه زير مقياس آن رابطه معنادار و مثبت دارد(٠٠١ در جدول ٣، اثرات مستقيم و کلي متغيرهاي پژوهش که براي تحليل ميانجي مورد نيازند، به روش پريچر و هيز (٢٠٠٤) ارائه شده است .
براي بررسي نقش ميانجيگري خودکارآمدي در رابطه ادراک از والدين و تاب آوري و معناداري اثر غير مستقيم از روش بوت استرپ در برنامه ماکرو پريچر و هيز (٢٠٠٤) استفاده شده و نتايج اين روش در جدول ٤ نشان داده شده است .