چکیده:
زنان مبتلا به چاقی در معرض مشکلات روانشناختی زیادی قرار دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراباجتماعی و تصویر بدنی زنان مبتلا به چاقی بود. این پژوهش به روش نیمهآزمایشی (پیشآزمون-پس-آزمون با گروه گواه) بود. دراین پژوهش، همه زنان مبتلا به چاقی ( 106 زن) به صورت سرشماری مورد ارزیابی روانشناختی قرار گرفتند. از میان آنها 48 نفر دارای نشانههای اضطراباجتماعی و تصویر بدنی نامطلوب بودند که از میان آنها 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها در پیشآزمون و پسآزمون از پرسشنامه های اضطراباجتماعی و روابط چندبعدی بدن- خود استفاده شد. برای گروه آزمایش 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش داده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراباجتماعی و بهبود تصویر بدنی در زنان چاق اثرگذار بوده است (01/ 0p). براساس یافته ها استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهبود اضطراب اجتماعی و تصویر بدنی نامطلوب در زنان مبتلا به چاقی پیشنهاد میشود.
خلاصه ماشینی:
(Ostrovsky, Swencionis, Wylie-Rosett & Isasi, 2013) از جمله متغيرهاي مرتبط با اضطراب اجتماعي، تصوير بدني است ؛ رابطه بين تصوير بدني و اضطراب اجتماعي تأييد شده است (٢٠١٣ ,Tizdast &Tarkhan, Esmaeilpour ؛ ٢٠٠٧ ,Sajadinejad &Mohammadi ؛ ٢٠٠٤ ,Gamze &Freda ؛ & Cash, Morrow ٢٠٠٤ ,Hrabosky).
پژوهش ها نشان داده اند که درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به وسيله افزايش انعطاف پذيري روانشناختي، باعث بهبود ولع خوردن ,Forman, Hoffman, McGrath) Herdert, Brandsma & Lowe, 2007; Hooper, Sandoz, Ashton, Clarke & McHugh, (٢٠١٢ ، کاهش وزن ,.
Forman et al ;٢٠٠٩ ,Moore &Tapper, Shaw, Ilsley, Hill, Bond ) (٢٠١٢ ,Wing &Neimeier, Leahey, Reed, Brown ;٢٠٠٧، کاهش رفتارهاي خوردن (٢٠١٢ ,Hayes &Pearson, Follette ) و بهبود در توانايي نگهداري وزن ( ,Lillis, Hayes ٢٠٠٩ ,Masuda &Bunting ) ميشود.
ملاکهاي ورود به اين پژوهش عبارت بود از: داشتن نمره ي بالاتر از نقطه ي برش يا ٢٢ در پرسشنامه ي هراس اجتماعي ١ ( ,Weisler &Connor, Davidson, Churchill, Sherweed, Foa ٢٠٠٠)، نمره ي پايين تر از ١٤٩/٤٥ در مقياس روابط چندبعدي خود-بدن ( cited ;١٩٩٧ ,Cash ٢٠١٢ ,in Parizadeh)، نداشتن بيماري جسمي و رواني شديد، چاقي براساس نقطه ي برش شاخص توده بدني، نداشتن سابقه ي مصرف موادمخدر و روانگردان ، نداشتن سابقه ي درمان روانشناختي و عدم مصرف داروهاي روانپزشکي.
بنابراين ميتوان گفت که درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش تصوير بدني زنان مبتلا به چاقي تأثير داشته است .
اين نتيجه همخوان با يافته هاي قبلي است که تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تصوير بدني افراد چاق ( Dokaneheei Fard ;٢٠١٥ ,.