چکیده:
در عصر حاضر که جوامع با پدیدههای تازهای در حوزه ارتباطات رو به رو هستند لزوم بازنگری کلی به مباحث جانبی رسانهها از جمله اخلاق رسانهای احساس میشود. طنز اگرچه موضوع جدیدی در تاریخ اجتماعی ایران نیست ولی در عرصهی رسانهای، از پیشینهی کمتری برخوردار است. حضور این تازه وارد جدید به روزنامهها، مسائل جدیدی را با خود به همراه آورده است. با ظهور نشریات و طنزنویسی در آنها قواعد جدیدی باید پایهگذاری شود که در آن روزنامهها علاوه بر رعایت حقوق مخاطب و شهروندان از دایره اخلاق اجتماعی نیز خارج نشوند. در این مقاله پس از تعاریفی در حوزه های طنز و اخلاق رسانهای به جایگاه و نقش اخلاق رسانهای در زمینه طنز مکتوب اشاره می کنیم و با طرح فرضیههایی آن را از نظر میگذرانیم. در این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شده و پرسشنامه ها در بین تمام کسانی که در مطبوعات سراسری به صورت حرفه ای مشغول به فعالیت هستند توزیع شده است.
Although satire is not a new issue in Iran's social history, it enjoys a shorter background in the realm of media. Naturally, the presence of this newcomer in newspapers, has brought new issues alongside itself. Experts have considered two main features or purposes for satire. One is criticism and the other modification. The latter can be considered the result of the first, if everything ends up fruitfully. These two purposes can be thought of as the most effective functions for satire, though overgeneralization cannot be done in this regard either. However, a satirist should be familiar with media ethics, freedom of press, and privacy. He should also know the functional concept of satire and apply criticism and modification principles to his writings. In the present research, we have discussed the effect and role of media ethics in the field of written satire of nationwide journals so as to have paid the due attribute from this viewpoint as well. Media theories, the fundamental theories of ethics and media, and normative theories of media have been used in this research. The research method was measurement and the means of data collection was questionnaire. The statistical community which has been considered totally consists of 84 members composed of journal satirists and caricaturists throughout the country.
خلاصه ماشینی:
مخاطبان طنز مکتوب به خاطر محدودیت حضور در رسانه هـای طنـز بـا برداشت های ذهنی خود در موضع اکثریت هستند و دوست دارند کـه نظـر آن هـا بـا نظـر اکثریت هماهنگ باشد.
" برای آزمون این فرضیه ، از میانگین و انحراف استاندارد نمره رعایـت اخـلاق رسـانه ای در نوشته های طنز مکتوب در نشریات استفاده شده است .
" برای بررسی این فرضیه با توجه به سطح اندازه گیری فاصله ای برای هر دو شاخص سابقه ی کار حرفه ای روزنامه نگاران طنز و رعایت اخـلاق رسـانه ای از آزمـون ضـریب همبسـتگی پیرسون استفاده شده که نتایج آن در جدول زیر ارائه می شود.
٤. ٦ فرضیة چهارم "بین میزان ممیزی بر مطالب طنز نشریات و رعایت اخلاق رسانه ای از سوی طنزپردازان رابطة معناداری وجود دارد.
" برای بررسی این فرضیه با توجه به سطح اندازه گیری فاصله ای برای هر دو شاخص ممیزی بر مطالب طنز نشریات و رعایت اخلاق رسـانه ای از آزمـون ضـریب همبسـتگی پیرسـون استفاده شده که نتایج آن در جدول زیر ارائه می شود.
از مجموع همین گزینه ها نمره ی رعایت اخـلاق رسانه ای در طنز مکتوب نشریات محاسبه شد و میانگین ٢٩/٧٣ برای این متغیر نشان دهندة رعایت بالای اخلاق رسانه ای در نوشته های طنز در نشریات اسـت بنـابراین فرضـیه ی اول این پژوهش مبنـی بـر رعایـت اخـلاق رسـانه ای در طنـز مکتـوب نشـریات مـورد تأییـد قرارگرفت .
فرض دیگری که در این پژوهش مورد بررسی قرارگرفت رابطـه ی میزان ممیزی بر مطالب طنـز نشـریات و رعایـت اخـلاق رسـانه ای از سـوی طنزپـردازان بوده است که نتایج نشان داد که رابطه ای بین این دو متغیر وجود ندارد.