چکیده:
تمرکز مقاله حاضر بر این نکته است که رسانه های جهانیِ عصر ارتباطات دیجیتال می توانند نقش تعیین کننده ای را در ایجاد صلح، محرومیت زدایی، و توسعه در سراسر گیتی بازی کنند،مشروط به آن که روزنامه نگاران و خبرگزاری های دنیای مجازی به اخلاقی جهان وطنانهای بند باشند؛ اخلاق جهانوطنانهای که مبتنی بر یک جهان وطنیِ فراملی - فرافرهنگی باشد و در عین حال با وطن پرستی های ملی گرایانه منافاتی نداشته باشد.تحقق این امر مستلزم آن است که اصحاب رسانههای جهانی، علائق ملی گرایانه شان را به گونه ای متعصبانه، در تقابل با ملی گرایی سایر هموطنان جهانیشان قرار ندهند.در این مقاله همچنین تمایز «جهانیسازی استعماریِ»امپریالیسم غربی، با «جهانی شدن پسا استعماری» در عصر ارتباطات، تبیین می شود و با تکریم حیات انسانی و به رسمیت شناختن همه فرهنگها، و بر اساس ارزش های مشترک انسانی، یک گفتمان جهان وطنانه برای رسانه های مجازی ترسیم می شود که علائق ملی گرایانه مختلف را دربر می گیرد و نیز صدای محرومان و ستمدیدگان را به گوش عدالت خواهان جهان می رساند تا زمینه مشترک همفکری و همکاری شهروندان دنیای مجازی رادر جهت رفع تبعیضها،گسترش نیکوکاریها، و آزادی بیان، در میان ملتهای مختلفی که یک وطن واحد جهانی دارند، شکل دهد.
The Article is about this matter that Global media in the virtual space, plays an important role for creation of peace, and it can be opposition to injustice throughout the world. So it is necessary that journalists and news services have responsibilityfor cosmopolitan ethics. This cosmopolitan approach to ethicscanbeinclusive ofpatriotic interests. This article also explains aboutdifference between “colonial globalization” and “postcolonial global being” in the virtual world.Then The Author concludes that virtual world is a context for representation of humankind cultures throughout the worlds and a context for synergy of them. So this articlestates about a cosmopolitan doctrine for virtual media by respectability for human life throughout the world and respecting to all of cultures. Cosmopolitan ethics for global media causes common intellectual and practical communication around the world for creation of a peacfull and just life for humankind
خلاصه ماشینی:
آنچه گفته شد از ضرورت وجود یک نظام اخلاقی جهان وطنانه برای اصحاب رسـانه ، در دنیای دیجیتال حکایت می کند و حـال بایـد پرسـید آیـاطراحی نظـام اخلاقـی مزبـور امکان پذیر است ؟ آیا می توان ملاک هایاخلاقی مشـترکی بـرای ارتباطـاتِ افـراد و جوامـع گوناگون در نظر گرفت که مورد پذیرش ملل و اقوامی با فرهنگ ها، ادیـان ، و آیـین هـای متنوع باشد؟ پاسخ این است که فقط در صورتی طراحی این اخـلاق جهـان وطنانـه بـرای رسانه های جهانی ممکن است که اخلاق مزبور بر اصل مشترک و فراملـی تکـریم حیـات انسانی متمرکز شود زیراهمه فرهنگ ها و ادیان اخـلاق محـور در طـول تـاریخ و عـرض جغرافیای بشری ،احترام به شأن انسان را، مبنـایی تـرین پایـة عـدالت و صـداقت اجتمـاعی معرفی کرده اند.
(Ward,Stephen&Wasserman,Herman,(eds),2010:84-86) در شبکه های اجتماعی دنیای مجازی صـدای همـه فرهنگهـا بـه گـوش مـی رسـد و از این رو باید همه فرهنگهای ارزش مدار به رسمیت شناخته شوند و مشترکات اخذ شده از اصل تکریم شأن انسان و تحت عنوان «تعهد اخلاقی نسبت به انسانیت » از طریق رسانه های دیجیتال در سـطح جهـانی توزیـع شـود؛ تعهـدی کـه فاقـد نگـرش هـای تبعـیض آمیـز استعماری است و ظلم و تبعیض را نسبت به هیچ انسانی مجاز نمی شمارد.