چکیده:
محیط شهری با کیفیت و محله به عنوان عنصر بنیانی هر شهر القا کننده احساس رفاه و رضایتمندی به ساکنان از راه خصوصیات کالبدی، اجتماعی یا نمادین است. هدف این پژوهش مفهومسازی کیفیت محیط محلات مسکونی در شهر جدید پردیس است که از طریق سنجش رضایتمندی آنها از عوامل کیفیت محیطی انجام میشود. بدین منظور 25 شاخص کیفیت محیطی بر اساس ادبیات موضوع در ابعاد مختلف تجربی، عملکردی و محیطی انتخاب شده است که کیفیت محیطی 4 محله از فازهای مختلف شهر پردیس به عنوان نمونه از طریق پرسشنامه بررسی خواهد شد. سپس ارتباط شاخصهای کیفیت محیطی با رضایتمندی از محیط مسکونی شده و هر کدام از این شاخصها با توجه به نظریات ساکنین امتیازبندی شده و نقش آن در رضایتمندی از کیفیت محیطی محله مشخص میشود، که منتج به مدلی تجربی برای سنجش عوامل مؤثر در رضایتمندی و نارضایتی از کیفیت محیط میشود.
نتایج حاصل از این ارزیابی نشان میدهد که 6 عامل کلی تعریف کننده رضایتمندی از کیفیت محیطی شهر پردیس است و این در حالیست که میزان امتیازات حاصل از این عوامل نشان میدهد، سطح کیفی رضایتمندی از محیط سکونتی تقریباً نامطلوب است و محیط شهر پردیس نتوانسته به طور مطلوب نیازها و خواستههای ساکنین را برآورده سازد.
An urban environment with suitable quality & neighborhoods as fundamental elements can induct satisfactory and well-fair feelings to the inhabitants. The main goal of this article is to conceptualize environmental quality contents in new towns neighborhoods by evaluating satisfaction rate of inhabitant of environmental quality factors. Therefor we extract 25 factors from fundamental theories of environmental quality in three deferent dimensions of Experimental, Functional & nature of environment. With these factors we evaluate environmental quality of 4 different neighborhoods of Pardis. Considering the main goal, we will evaluate the connection between the environmental quality indicators and the satisfaction rate of the residential environment neighborhood. This connection will be shown in a model evaluating environmental quality of Pardis new town. Study shows that there are six basic factors, defining satisfaction of Pardis habitants, while the overall score of satisfaction rate is low which explains inability of Pardis town to fulfill inhabitant needs and desires.
خلاصه ماشینی:
ارزیابی عوامل موثر بر رضایتمندی از کیفیت محیطی محلات مسکونی 1 (نمونه موردی: شهر جدید پردیس ) تاریخ دریافت مقاله : ٩٥/٠٥/٠٣ تاریخ پذیرش نهایی مقاله :٩٥/١٠/٠٦ درسا علیپور (دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران) پویان شهابیان * (استادیار گروه شهرسازی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران) چکیده: محیط شهری با کیفیت و محله به عنوان عنصر بنیانی هر شهر القا کننده احساس رفاه و رضایتمندی به ساکنان از راه خصوصیات کالبدی، اجتماعی یا نمادین است .
هدف این پژوهش مفهوم سازی کیفیت محیط محلات مسکونی در شهر جدید پردیس است که از طریق سنجش رضایتمندی آنها از عوامل کیفیت محیطی انجام میشود.
ir ١این مقاله مستخرج از پایان نامه کارشناسی ارشد خانم درسا علیپور با عنوان: ارزیابی عوامل موثر در رضایتمندی از کیفیت محیطی محلات مسکونی جدید (نمونه موردی شهر جدید پردیس ) است که در واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی به راهنمایی دکتر پویان شهابیان انجام شده است .
مطالعات صورت گرفته در زمینه آسیب شناسی ومشکلات و معضلات این شهرها نشان میدهد که بیتوجهی به شاخص های کیفیت محیط و پایداری، محیط هایی را فراهم کرده که در آن مردم با ناسازگاریهای زیادی مواجه میشوند که سبب آزردگی آنها از محیط شهرهای جدید شده است .
جدول ١-نتایج بررسی تئوری کیفیت محیط شهر (به تصویرصفحه رجوع شود) مأخذ: محمدی، ١٣٨٨ با وجود این مروری بر متون نظری و پژوهش های انجام شده در زمین کیفیت محیط های مسکونی شهری نشان دهنده تأکید اکثر محققان بر نظریه رضایت مندی سکونتی به عنوان رهیافتی مناسب و کار آمد در سنجش میزان کیفیت محیط است .