چکیده:
چکیده در سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از ۹۰ درصد جمعیت جهان در مناطقی زندگی میکردند که کیفیت هوای پایینتر از استانداردهای سازمان بهداشت جهانی داشتند. کیفیت هوای تهران به عنوان پنجمین شهر آلوده ایران فاصله زیادی با استانداردهای جهانی دارد. وضعیت ساکنان سایر شهرهای بزرگ که اکنون با بحران آلودگی هوای ناشی از توفانهای شن و ماسه، پدیده ریزگردها و سایر آلایندههای محیطی روبهرو هستند، از برخی جهات بدتر ارزیابیشده است. امروزه محیط زیست که از ارزشـمندترین نعمتهای خداوند متعال به بشـر بـوده و نقـش بسزایی در حیات همه موجودات دارد مورد هـجمـه قــرار گرفتـه و بـه سـرعت رو بـه تخریـب، آلودگی و زوال است. هدف اصلی این مقاله عبارت است از تحلیل و بررسی جرم آلودگی هوا در شهرهای ایران از منظر حقوق کیفری و کنوانسیونهای بینالمللی است. آلودگی هوای شهرها در حقوق کیفری ایران و کنوانسیونهای بینالمللی دارای چه تبعاتی برای عاملان و مرتکبین آن است؟ فرضیهای را که برای پاسخگویی به سؤال اصلی در صدد تحلیل و بررسی آن هستیم این است که آلودگی هوا نیازمند توجه بیشتر در نهادهای قضایی و نیز متون حقوق کیفری ایران است. روش انجام این تحقیق با توجه به موضوع و اهداف و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت توصیفی –تحلیلی و از طریق بررسی متون قانونی و نظریات حقوقدانان و فقهای در خصوص موضوع حاضر است. بر این اساس جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و مراجعه به پایگاههای داده و جستجوی اینترنتی مقالات دارای درجه علمی معتبر و بهروزرسانی شده خواهد بود. ابزار گردآوری اطلاعات به صورت فیشبرداری و بانکهای اطلاعاتی است. روش تجزیه و تحلیل در این مقاله به صورت کیفی و استدلالی خواهد بود. بدین شیوه که متغیرهای موضوع را مورد بررسی قرار داده و ضمن توصیف و تحلیل دادههای گردآوری شده به صورت نظامند به تبیین ابعاد مختلف موضوع پرداخته و با گذار از آنچه هست به آنچه باید باشد، دادهها مورد استدلال قرار میگیرند.