خلاصه ماشینی:
حالا به نظر مي آيد که نظم ارگانيک پايدار که آرمان بورک در تأملاتي در باب انقلاب فرانسه (١٧٩٠) بود، کمتر از ثروت ملل (١٧٧٦) آدام اسميت يا مقالات ديويد هيوم دربارة اقتصاد، نسبت مستقيم با آراي محافظه کارهاي طرفدار بازار آزاد دارد يا حتي حاوي آموزه هاي درخور توجه براي آنها است .
آراي روشنگري اسکاتلندي ، بر حاميان مدرن اقتصاد بازار، مثل فردريش هايک اتريشي (١٩٩٢-١٨٩٩)، بر نظام انديشۀ چهره هاي کليدي انقلاب تاچري ، بيش از همه ، بر مشاور سياسي اش ، سر کيت جوزف (١٩٩٤-١٩١٨) و بر مراکز مشاورة بازارمحور، مثل "موسسۀ امور اقتصادي "، "موسسۀ آدام اسميت " و "موسسۀ ديويد هيوم " تأثير گذاشته اند.
لذا اکثر آثار مهم روشنگري اسکاتلندي ، در ربع دوم و سوم سدة هجده نگاشته شدند و تنها برخي از چهره هاي اصلي آن ، انقلاب فرانسه را به چشم ديدند، به استثناي آدام فرگوسن که در ١٨١٦ درگذشت ، يعني سال ها بعد از انتشار اثر کلاسيک اش با عنوان رساله اي در باب تاريخ جامعۀ مدني (١٧٦٧) که او را در زمرة نظريه پردازان محافظه کاري شناساند.
با آگاهي از اين مسيرهاي واگراي تفکر سياسي پساروشنگري در اسکاتلند، تا حدي ٩٣ مي توان براي پرسشي که تاچر در کنفرانس محافظه کاران اسکاتلند در مي ١٩٨٨ مطرح کرد پاسخ يافت : چرا وارثان روشنگري اسکاتلندي ، به قدري از تجلي آن در هيئت تاچريسم ناراضي اند که همواره با صندوق هاي رأي ، آن را از خود مي رانند.
Pirie, Think Tank: the story of the Adam Smith Institute (London, 2012), pp.