چکیده:
ترجمه صرفا انتقال عناصر زبان مبدا به زبان مقصد نیست. در فرآیند این مترجم با
چالشهای زیادی مواجه میشود که یکی از این چالشها بعد کاربردشناختی حوزهای
که آنطور که باید مورد توجه محققان و پژوهشگران ترجمه قرار نگرفته است. مترجمان
گاهی صرفا به واژگان و ساختار دستوری و ظاهری متن توجه دارند و از ابعاد و لایههای
پنهان متن غافل میشوند. این بعد بیشتر در گفتگی نمود پیدا میکند و از آنجا که فیلم صرفا
گفتوگو محور است درنظرگرفتن این ابعاد در ترجمه دوبله از اهمیت زیادی برخوردار
است اما آنطور که باید تاکنون به آن پرداخته نشده است. پژوهش حاضر سعی دارد تا
ابتدا مپاحت مرتبط با کارپردشناسی, را که پیشتر سحقتان ارائه کردهاند بهصورت مهم
و خلاصه توضیح دهد و سپس با ذکر نمونههایی ازچهار فیلم» نمود این ابعاد را در ترجمه
دوبله نشان دهد. بدین منظور نمونههایی ازچهار فیلم انگلیسیزبان که به زبان فارسی دوبله
شدهاند انتخاب شد و سپس با تحلیل این موارد و مقایسه آنها با ترجمه فارسی, نمود بعد
کارپردشتاختی فر ضجمه دوبله فیلم مشق شد.
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضر سعي دارد تا ابتدا مباحث مرتبط با کاربردشناسي را که پيش تر محققان ارائه کرده اند به صورت منسجم و خلاصه توضيح دهد و سپس با ذکر نمونه هايي ازچهار فيلم ، نمود اين ابعاد را در ترجمه دوبله نشان دهد.
speech acts نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٣، پاييز و زمستان ١٨٩١٣٩٨ و Pragmatics and its Representation in the Translation of Film Dubbing Norrick; Yule( (، اصول تعامل ١ )Mason &Hatim (، معناي تلويحي (ĝMaHatim Norrick; Yule &son; Mey; Bublitz ( ، پيش انگاره ٢ ;Norrick&Mason; Bublitz &Hatim Yule(، استلزام (Norrick; YuleMason; Bublitz Hatim ٣) ، اشاره (ĝMaHatim Norrick; Yuleson; Mey; Bublitz ) ، ارجاع ٤ (Norrick; YuleBublitz )، ادب ٥ (Yule)، گفت وگو٦ (Yule) و گفتمان ٧ (Mey; Yule).
negative face نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٣، پاييز و زمستان ١٩٧١٣٩٨ و Pragmatics and its Representation in the Translation of Film Dubbing زير سوال ببرد و تهديدي براي وجهه او محسوب شود به آن کنش تهديدکننده وجهه ١ و اگر فرد حرفي بزند که تهديد وجهه را کاهش دهد به آن کنش حافظ وجهه ٢گويند )ĝ٦١ ٦٠ Yule( زماني که گوينده از ساختارهاي مثبت ادب استفاده کند، در کلامش اطلاعات شخصي ، کاربرد اسامي خودماني ، لهجه مشترک و اين قبيل موارد ديده مي شود و شخص سعي دارد که خود را عضوي از گروه مخاطب در نظر بگيرد که اين را راهکار همبستگي ٣ مي نامند.