چکیده:
افشای داوطلبانه اطلاعات، مازاد بر الزام قانونی است که دربرگیرنده اطلاعات مالی و غیرمالی به منظور شفافیت بیشتر فرایندهای شرکت است. افشای داوطلبانه به عنوان یک نوع مکانیزم آگاهی دهنده ممکن است با فرایندهای مختلف شرکت در ارتباط باشد. به همین دلیل شرکتها با توجه به ترکیب هیات مدیره خود تصمیماتی در زمینه نحوه افشای داوطلبانه اطلاعات اتخاذ میکنند و ممکن است بر اساس نوع مدیران سیاسی و غیرسیاسی متفاوت باشد. بدین ترتیب، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه اطلاعات در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا تعداد 124 شرکت برای دوره زمانی 1390 الی 1396 انتخاب گردید. برای اندازهگیری افشای داوطلبانه از چک لیست بوتوسان (1997) و جهت سنجش ارتباطات سیاسی از شاخص هزینههای سیاسی فاسیو (2006) استفاده شده است. همچنین جهت آزمون فرضیههای پژوهش از رویکرد دادههای ترکیبی استفاده گردید. نتایج نشان داد ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه اطلاعات تاثیر منفی و معنیداری دارد. در حقیقت شرکتهایی که از ارتباطات سیاسی بیشتری برخوردار هستند، تمایل بیشتری به افشای داوطلبانه اطلاعات ندارند.
Voluntary disclosure is a surplus information on the legal requirement that includes financial and non-financial information for the more clarity of the company's processes. Voluntary disclosure as a kind of informed mechanism may be associated with different processes in the company. As a result, companies, based on the composition of their board of directors, make decisions about the voluntary disclosure of information and may vary according to the type of political and non-political directors. The purpose of this study was to investigate the effect of political connection on the information voluntary disclosure in companies listed in Tehran Stock Exchange. In this regard, numbers of 124 companies were selected for the period from 2012 to 2017. To measure voluntary disclosure, the Botosan (1997) checklist and for measuring political connections, political cost index from Faccio (2006) has been used. The panel data approach was also used to test the research hypotheses. The results showed that political connection has a negative and significant effect on the voluntary disclosure of information. In fact, companies that have more political connection are more inclined to voluntarily disclose information.
خلاصه ماشینی:
بدین ترتیب ، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه اطلاعات در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است .
اگر چه حمایت دولت ، مزیت هایی مثل هزینه کمتر تأمین مالی را برای یک شرکت خاص به ارمغان میآورد، اما از طرف دیگر ممکن است منجر به افزایش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش مدیریت سود و کاهش افشای داوطلبانه اطلاعات شود (هانگ و همکاران ، ٢٠١٨).
یافته های بررسی ١٢٢ شرکت در دوره زمانی ١٣٨٢تا١٣٩٠ بیانگر آن است که بین سطح افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی شرکتهای پذیرفته شده در بازار بورس تهران ، رابطه معناداری وجود ندارد.
رهنمای رودپشتی و محسنی (١٣٩٧) رابطه ارتباطات سیاسی، سود نقدی و بازده سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را بررسی کردند.
لذا برای استخراج شاخص های افشای داوطلبانه اطلاعات به گزارش فعالیت هیئت مدیره شرکت ها که توسط کاشانی پور و همکاران (١٣٨٨) ارائه شده است ، اتکا میشود.
از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه اطلاعات در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است .
Corporate disclosure, cost of capital and reputation: Evidence from finance directors, The British Accounting Review, 40 (4): 314-336.
(2018) Political connections and stock price crash risk: The role of intermediary information disclosure, China Finance Review International, 8 (2): 140-157.
Political connections and voluntary disclosure: Evidence from around the world, Journal of International Business Studies, 49 (3): 272-302.