خلاصه ماشینی:
"از آنجا که ذکر تمامی اشکالات کتاب در این مقاله امکانپذیر نیست، تنها به چند نمونه از جملههای نامفهوم آن اکتفا میشود: ص 53:«در حال حاضر کارخانه فوجیکا، تنها کارخانهء سازنده دوربینها و فیلمهای 8 میلیمتری سینگل است و این بدان معنی است که محدودیتی در استفاده از اندازهء 8 میلیمتری سینگل وجود دارد که برای اندازهء سوپر 8 که توسط کارخانه کداک تهیه میشود برابر است».
درحالی که وضعیت بسیاری از نوارهای مغناطیسی در ایران به علت آسیبدیدگی بر اثر تجزیه و بروز سندروم چسبندگی13،نامساعد و بحرانی است و در این زمینه به آگاهسازی گسترده و کاری عظیم و عاجل نیاز است؛چنین ادعایی چه نتیجهای خواهد داشت؟اگر هیچ گزارشی در دنیا در این زمینهها دریافت نشده است پس این همه بودجههای سنگین،به ویژه در آمریکا و اروپا که صرف مرمت و تبدیل هرچه سریعتر مواد مغناطیسی در معرض نابودی میشود،برای چیست؟14بیاطلاعی عمومی از وضع منابع دیداری-شنیداری کشور و میزان نابودی آنها به علت انجام نشدن پژوهشهای لازم،پرهیز مسئولان از ارائه یا انتشار عمومی آمار و اطلاعات اینچنینی و تلاش برای گل و بلبل نشان دادن وضع آرشیوهای دیداری-شنیداری تحت سرپرستی خود،و نیز کوشش اندک آرشیوداران دیداری-شنیداری(که بسیاری از آنها دانش آموختهء رشتهء کتابداری هستند) در شناخت حرفه،تخصص،و جایگاه حرفهای خویش و شناساندن آن به عموم است و در این میان طرح چنین ادعایی بسیار جای تأسف دارد.
بهطور کلی، در فصل هفتم،توصیهها به تفکیک مواد دیداری-شنیداری ارائه نشده است،در حالی که بسیاری از توصیههای درهم ارائه شده مربوط به مواد دیداری-شنیداری خاص است و پیوندی با دیگر مواد دیداری-شنیداری ندارد یا حتی در بعضی موارد ممکن است این توصیهها برای آنها زیانآور باشد."