چکیده:
موتیف که در زبان فارسی بن مایه، نقش مایه یا درون مایه ترجمه شده است همان عناصر تکرار شونده ای
هستند، که از این راه میتوان به دنیای ذهنی نویسنده راه یافت. این عناصر در آثار نویسنده که تحت تاثیر
عناصر و پدیده های محیط پیرامون خود در آثار نمود پیدا میکنند بن مایههای اقلیمی هستند. از قلیمهای
مهم داستان نویسی، اقلیم جنوب است که در این مقاله سعی شده بن مایههای اقلیمی در آثار احمد محمود
بررسی شود تا از این طریق بتوان جایگاه محیط زندگی و فضای جغرافیایی زندگی او را در آثارش بررسی
کرد.
این بررسی نشان میدهد احمد محمود به شکل خود آگاه و ناخود آگاه عناصر اقلیمی جنوب همچون
هوای گرم و شرجی، دریا، نخل و. . . را در آثار خود مکرر به کار برده است.
خلاصه ماشینی:
از قليم هاي مهم داستان نويسي، اقليم جنوب است که در اين مقاله سعي شده بن مايه هاي اقليمي در آثار احمد محمود بررسي شود تا از اين طريق بتوان جايگاه محيط زندگي و فضاي جغرافيايي زندگي او را در آثارش بررسي کرد.
در اين مقاله بن مايه هاي اقليمي در آثار احمد محمود مدنظر قرار گرفته شده تا از اين راه بتوان تاثير محيط و فضاي اجتماعي محل زندگي نويسنده را در آثارش مورد بررسي قرار دهيم .
بررسي بن مايه هاي اقليمي در آثار احمد محمود / ٢١٣ پيشينه تحقيق : موتيف اصطلاحي تقريبا جديد در مباحث ادبي در ايران است و تا کنون به اين مسئله به صورت جدي پرداخته شده است .
بن مايه هاي اقليمي در آثار محمود: احمد محمود به عنوان يکي از بزرگترين داستان نويسان مکتب جنوب ، به خوبي توانسته است عناصر اقليمي جنوب را در آثارش خود منعکس کند.
در اينجا به مهمترين بن مايه هاي اقليمي در آثار محمود مي پردازيم : آب و هواي گرم و شرجي جنوب آب و هواي گرم و شرجي در داستان هاي نويسندگان مکتب جنوب رنگ متمايز به خود گرفته است .
وقتي رسيده باشد طعمش به چمري ميماند» (محمود، ٢٨١:١٣٥٧) بررسي بن مايه هاي اقليمي در آثار احمد محمود / ٢١٧ کنار ميوه درخت سدر است که جنوبي ها خود درخت را کنار مي گويند.
بررسي بن مايه هاي اقليمي در آثار احمد محمود / ٢١٩ «کارون آرام است .
در اين مقاله به بررسي بن مايه هاي اقليمي در آثار محمود پرداخته شده است .