چکیده:
علی رغم اینکه افزایش فعالیت بدنی درمیان مردم تبدیل به یکی از اولویتهای بهداشت عمومی شده است، میزان فعالیت بدنی افراد پایین وناکافی است. ناکارآمدی سیاستهای فرد مدار در بالا بردن میزان تحرک بدنی باعث شده است که به مدلهای محیطی که کلیت جامعه را در نظر میگیرند، توجه شود. از میان عوامل مختلف موثر بر حرکت پیاده در محیط انسان ساخت مجاروت یک عامل تعیین کننده است. جای نمایی فضاهای عمومی پربازدید درنزدیکی محل سکونت افراد باعث گرایش مردم به سفرهای پیاده شده و فعالیت بدنی آنها را افزایش میدهد. پارکها وفضاهای سبزی جزو فضاهای عمومی مورد نیاز روزانه شهروندان به حساب میآید. در این مطالعه پارکها و فضاهای سبز منطقهی 7 تهران به لحاظ دسترسی پیاده مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تحقیق کمی وتحلیلی بوده و از نرم افزار Arc GIS 10.3 وتحلیل شبکه درتحلیل ابعاد عینی استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد علی رغم کمبود شدید در سرانهی فضای سبز درمحدودهی مورد مطالعه، توزیع فضایی فضاهای سبز مناسب میباشد، به طوریکه در حدود 75 درصد ساکنان منطقه در فاصله تا 800 متری به فضاهای سبز دسترسی دارند.
خلاصه ماشینی:
ارزيابي دسترسي عيني به پارکها و فضاهاي سبز برمبناي سفر پياده (مطالعه ي موردي: منطقه ي ٧ تهران ) 1 صديقه لطفي استاد جغرافيا و برنامه ريزي شهري، دانشگاه مازندران ، بابلسر، ايران محمد صديق دانشجوي کارشناسي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري، دانشگاه مازندران ، بابلسر، ايران مهدي صديق دانشجوي دکتري جغرافيا و برنامه ريزي شهري، دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران تاريخ دريافت : ١٣٩٦/٩/٥ تاريخ پذيرش : ١٣٩٦/١٢/١٦ چکيده علي رغم اينکه افزايش فعاليت بدني درميان مردم تبديل به يکي از اولويت هاي بهداشت عمومي شـده اسـت ، ميـزان فعاليـت بـدني افراد پايين وناکافي است .
نتـايج حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد علي رغم کمبود شديد در سرانه ي فضاي سبز درمحدوده ي مورد مطالعه ، توزيع فضايي فضاهاي سبز مناسب مي باشد، به طوريکه در حدود ٧٥ درصد ساکنان منطقه در فاصله تا ٨٠٠ متري به فضاهاي سبز دسترسي دارند.
از اين رو اين پژوهش به دنبال ارزيابي پارکهـاي منطقـه ي ٧ تهران به لحاظ دسترسي پياده است و به دنبال پاسخ به اين سؤال است که آيا ساکنان منطقه ي ٧ تهران به پـارکهـا وفضاهاي سبز به صورت پياده دسترسي مناسب دارند؟ مباني و مفاهيم پياده مداري ومنافع پياده روي پياده مداري محيط کالبدي را توصيف مي کند که پياده روي در آن اتفاق مي افتد و در مطالعات مربوطه پياده مداري به عنوان بخشي از محيط مصنوع در نظر گرفته مي شود که شامل خيابان ، چشم اندازها و ساختمان هاي موجود در يک محله باشد.