خلاصه ماشینی:
"شیون فومنی که در گذر پانزده سالاخیر با ارائه شش کاست شعر و منظومهبدیع،تحت عنوان مشترک«گیلدا وخان»به صدای شاعر به فرا خناییگیلکی یاری رساند تا به صحیحترینتلفظ و فصیح ترین بیان شعر مرور شود،اینک با دو مجموعه از شعرهای فارسیخود اعم از غزل،شعرهای آزاد،دو بیتی،رباعی و مثنوی به اسامی«پیش پای برگ»(دفتر اول)و«یکآسمان پرواز»(دفتر دوم)-که به طورهمزمان در فروردین ماه سال 1373 ازسوی مولف با استفاده از تسهیلاتحمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیمنتشر شده-نخستین تجربههای خودرا در ارائه کارهای فارسی به جامعهشعر شناس کشور عرضه نموده است:باشعرهایی که در طول سالهای دورسرایش،جمع آمده و در این مجال باهم تورقی در احساس شاعر اینمجموعهها خواهیم داشت.
این زیباییهای طبیعت گرایانههر چند در عرصه غزلیات شیون کمترنمایان است(که شیون فراخنای غزل راجایگاهی برای بیان مفاهیم اجتماعیمیخواهد)ولی در شعرهای آزاد وسپید شاعر به فخامت جلوهگر است وزیبایی و طراوت را در آمیزههایطبیعیاش میبینیم:«پشت چیناب پگاهسایه خواهیها/خواب زرد خیزرانخسته از رفتار/لحظه پژمردن موجاست/لحظه پر پر زدن/در خلوتآبیترین آواز ماهیها»(ص 141-یک آسمان پرواز)به تقریب یک سوم اشعار«شیون»رامشحون از جلوههای چشم انداز طبیعتمیبینیم:ذهنیتی پاک و ساده،چونانکودکی که به تماشای رقص آبها در بزمخورشید رفته باشد:«در جگن زاران آفتاب/عروسکی/شناور بر حافظه آبهاست»(ص 150-پیش پای برگ)با حفظ این ویژگی عاطفی و ذهنیمشغله اصلیتر ذهن شاعر مصایبمردم است.
(ص 128-پیش پای برگ)با اینکه دو دفتر سرشار از جلوههایبدیع سخن و هنر سرایش است اما درحاشیه این همه حسن و اعتلا،سهل انگاریهایی نیز گریبانگیر اصالتسرایش شاعر میشوند که چشم بستنبر آنها اگر چه آسان است،اما احساسمیکنم با چنین چشم بستنی ممکناست تعهد نقد هنری را به نقصان رهاسازم."