خلاصه ماشینی:
"(24)«دلاواله» (della valle) که با منجم شاه عباس،ملا جلال،آشنا بود و به تفصیل گزارش حضور شاه را در جشنها و مراسم نوشته،در گزارشش از مراسم عزاداری 21 ماه رمضان روز شهادت حضرت علی(ع)در سال 1026/1617 میگوید که وقتی او در شهر است،شخصا یکی از دستههای مورد نظر خود را همراهی میکند.
هرچند که ممکن است در اعتقادات مذهبی یا انگیزههای عزاداران محرم دستکاری و اعمال نفوذی شده باشد،اما آنها آشکارا در این مراسم راهی برای ابراز احساسات درونی خود و نشان دادن یکپارچگی اجتماعی و همینطور تفاوتهایشان یافتند.
گرچه ادعا کردهاند که آیین شتر قربانی هم همراه آیینهای دیگری توسط اصناف(56)اجرا میشد،این آیین متحول هم مثل تحولات بصری دیگر مراسم(مثل کار نقالان،کسانی که حرکتهای موزون انجام میدادند و بندبازان و غیره)به وضوح در دورهء صفویه مشاهده نشده و احتمالا متعلق ب دورههای بعد است.
(108)این حضور رسمی شاه سوار بر اسب در مراسم شتر قربانی و همینطور شرکت اهل محلات اصفهان و به طور کلی همهء اهای شهر را که به تماشا آمده بودند «کامفر»ذکر کرده است.
2-ایرانیان که امام حسین را یکی از بزرگترین امامن خود و از معصومین میدانند،به یاد سمتی که بر او رفت،در همان روزی که خیانت واقع شد[b61]در همهء شهرهای ایران و بخصوص در این شهر اصفهان که پایتخت کشور است، نمایشی عمومی برگزار میکنند که آن را ]tamasha-yi muhaditha/ma hadatha[ (تماشای محادثه/ماحدث)مینامند که به معنای نمایش ماتم است؛و پیش از آن به مدت ده روز دست به هیچ کار یدی نمیزنند،طوری که در عرض سه روز ما نتوانستیم کسی را پیدا کنیم که سرمان را اصلاح کند."