چکیده:
در پژوهش حاضر تأثیر سرمایۀ فرهنگی بر فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان و نیز سنجش میزان سرمایۀ فرهنگی و استفاده از فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان بررسی شد. روش پژوهش پیمایش و ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه است. شهروندان شهر رشت جامعة آماری این پژوهش بودند که با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر از آنها با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. برای آزمون فرضیههای پژوهش از آزمون t، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. در یافتههای پژوهش مشخص شد که سرمایۀ فرهنگی با میزان استفاده از فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان رابطۀ مستقیم و مثبت دارد، یعنی با افزایش یکی، دیگری نیز افزایش مییابد، همچنین تحلیل رگرسیونی تأثیر متغیر سرمایۀ فرهنگی بر فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی معنادار است، یعنی فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی قابلیت پیشبینی با ابعاد سرمایۀ فرهنگی را دارد و سایر نتایج از ابعاد متغیرها نیز بیانگر تأثیر چشمگیر سرمایۀ فرهنگی بر فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان است.
This research work is aimed at investigating the role of social capital or asset on communications and information technologies and assessment of the extent of the social capital and use of communications and information technologies on citizens. The method of the investigation is survey and the tool for data collections is questionnaires. Residents of the city of Rasht are the statistical population of this study that were selected by using the Cochran 400 Formula and based of Cluster Sampling Method. For testing the validity of assumptions of the study, T testing, Pearson Correlation, regression analysis and route analysis were employed. Results of the study showed that the cultural capital has positive and direct relation with the extent of the use of communications and information technologies. In other words, by increasing of one of them the other will also increase. In addition, regression analysis of the impact of cultural capital variable on communications and information technologies is meaningful, which means that communications and information technologies could be predicted by the volume of cultural capital and other results from the size of variables shows considerable impact of cultural capital on citizens’ communications and information technologies.
خلاصه ماشینی:
(Meng & Hsieh, 2013) همانطور که مطالعات صورتگرفته در رابطه با فناوری اطلاعات و ارتباطات، آن را یک عامل نابرابری اجتماعی و ارتباطی معرفی میکند؛ نشان داده است که “ تقسیم دیجیتال” (Digital divide) روی بسترهای طبقاتی (Class Platforms) و سرمایة فرهنگی یک جامعه شکل میگیرند (Oblak Crnic, 2013: 927-949).
همینطور زمانی که فرصتهای شغلی در محیطی بر اساس نگرشهای جنسیتی تنظیم میشود، انگیزههای افراد در افزایش توانایی نیز تحت تأثیر قرار میگیرد(Plomp, 1997, Looker Thiessen, 2003: 475-490; Castano, Martin & Martinez, 2011: 127-140; Liringstone & Helsper, 2007: 671-696) امیسون و فرو (Emmison & frow, 1998) در مقالة خود با نام “ فناوری اطلاعات به عنوان سرمایة فرهنگی”، فناوری و میزان بهرهبرداری و کاربرد آن را، ابزاری برای انعکاس دیدگاههای نظری بوردیو در زمینة سرمایة فرهنگی میداند.
آزمون پایایی آلفای کرونباخ {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} پایایی مقیاس سرمایة فرهنگی، با توجه به سه بُعد آن (۲۷ گویه) بر اساس انسجام درونی و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با ۸٤ درصد به دست آمد، پس میتوان گفت چون این عدد از ۷۰درصد بیشتر است، سؤالهای این متغير تأیید شده و پایایی آن قابل قبول است.
توزیع فراوانی سرمایۀ فرهنگی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} جدول 7، آمارههای توصیفی میزان فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی را نشان میدهد که میانگین نمره این متغیر 93/3 و میانه آن 98/3 است.
توصیف دو بعدی به تفکیک جنسیت و سرمایۀ فرهنگی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} آزمون فرضیهها فرضیة نخست: به نظر میرسد میزان سرمایة فرهنگی بر میزان استفاده از فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان تأثیر دارد.