خلاصه ماشینی:
"Suchy) در مقالهای با عنوان"زمانی که کلمات باهم تصادم پیدا (2)- Object trouve -شیای که در جایی[غیر از موقعیت اصلی خود]به دست آید؛چیزی گمشده و یافتهشده: در رابطه با مورد حاضر،ما با چیزی سروکار داریم که در یک حوزه از هنر (تدریس)یافته شده و به چیزی دیگر (اجرا)تغییر ماهیت داده شده است.
)سوچی چنین استدلال میکند که«در عصر جدید،و پس از طرح مفاهیمی چون"زیر-متن"،یا این ایده که بخش اعظم معنای نمایشنامه را باید در ورای سطح زبان آن سراغ گرفت،بدنهی اصلی نمایشنامه کیفیتی نحیف و اسکلتگون پیدا کرده است و صرفا نشانهای از حیات دراماتیک[پنهان در پس متن]به شمار میآیند».
(80) -توانمندی تألیفی جودیت روف Judith Roof در "Testicles,Toasters and the Real Thing" ،مسلک توانمندی جنسی مؤلف را مورد توجه قرار میدهد و این مسئله را طرح میکند که دلشورهی نمایشنامهنویس از تأویل و تفسیرهای سست و غیردقیق در حقیقت با نگرانی او نسبت به توانمندی جنسیاش در ارتباط است.
-متن و اجرا جرالد رابکین (Gerald Rabkin) در مقالهی"ایا متنی روی این صحنه در جریان است؟" (Is There a Text on This Stage?) که عنوان فرعی آن"تئاتر/تألیف/ تأویل"است-طبقهبندی اومبرتو اکو از متون باز و بسته در کتاب نقش خواننده (The Role of the Reader) را مورد بحث و بررسی قرار میدهد.
155) کارگردانان تئاتر در جریان کار خود با متون تئاتری باید در مقام طراح،نقاد،و سبکشناسانی طراز اول ظاهر شوند؛اما تأویل یک کارگردان خوب متن را تحت الشعاع خود قرار نمیدهد،بلکه نمایانگر«تلاشی صادقانه برای درک ایدههای مؤلف در نمایشنامه،و پرداخت مناسب و همهجانبهی آنها به کمک عناصر تئاتر»خواهد بود."