چکیده:
پژوهش حاضر باهدف شناسایی و اولویتبندی مؤلفههای دانشگاه کارآفرین انجامشده است. در این پژوهش بهمنظور جمعبندی و تجمیع یافتههای پژوهشهای پیشین از روش فراترکیب بهره گرفته شده است. در این راستا در قدم اول با جستجو در پایگاههای مختلف اسناد علمی تعداد 842 منبع اولیه که در آنها بهنوعی به دانشگاه کارآفرین (نسل سوم) اشارهشده بود استخراج گردید. سپس با در نظر گرفتن میزان ارتباط با موضوع پژوهش منابع اولیه غربال و تعداد 75 منبع برای بررسی نهایی انتخاب شد. در ادامه با استفاده از تحلیل محتوای و کدگذاری باز و محوری منابع منتخب مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتیجه این تحلیل شناسایی 20 مؤلفه در پنج مقوله اصلی 1- استراتژی و مدیریت، 2- ساختار و فرایندها، 3- فرهنگ، 4- سیستم آموزشی و 5- شبکه تعاملات بهعنوان مؤلفهها و مقولههای اصلی شکلگیری یک دانشگاه کارآفرین است. درنهایت بهمنظور نشان دادن میزان اهمیت و اولویت این مؤلفهها بهعنوان ورودی تصمیمات سیاستگذاران عرصه آموزش عالی برای سوق دادن دانشگاههای کشور بهسوی دانشگاه کارآفرین از روش تحلیل سلسله مراتبی گروهی استفاده گردید. در این راستا ضمن بهرهگیری از نظرات 7 تن از صاحبنظران و کارشناسان اهلفن در حوزه آموزش عالی، وزن و اولویت مقولهها و مؤلفهها محاسبه و ارائه گردید. بر این اساس پنج مؤلفه رهبری، سازماندهی کارآفرینانه، مدیریت منابع، نگرش کارآفرینی و قوانین دارای بالاترین وزن و اهمیت هستند. درنهایت پیشنهادهایی جهت هموارسازی تحول به سمت دانشگاه کارآفرین در ارتباط با مؤلفههای مهم ارائه گردید.
The purpose of this study is to identify and prioritize the components of the entrepreneurial university. In this research, in order to summarize and aggregate the findings of previous researches, the meta-synthesis method has been used. First, by searching in various scientific documents databases, 842 primary sources, some of which were referred to the entrepreneurial university (third generation university), were extracted. Then, considering the relevance to the research, the initial sources were seived and 75 sources were selected for the final consideration. Subsequently, by using content analysis and open and axial coding of selected resources, 20 factors were identified in five main categories 1- Strategy and leadership, 2- Structure and processes, 3- Culture, 4- Education system and 5- Network of relationships as the main components and categories of the formation of an entrepreneurial university. Finally, the weight and priority of these components as inputs of policy making in the field of higher education to push the universities of the country towards the entrepreneurial university, is calculated and presented using the group analytic hierarchy process and judgments of seven experts in the field of higher education. Accordingly, the five components of leadership, organization, resource management, entrepreneurial attitudes, and laws are of the highest importance. By the end, to facilitate transition to the entrepreneurial university some suggestions were presented regarding important components.
خلاصه ماشینی:
درنهایت به منظور نشان دادن میزان اهمیت و اولویت این مؤلفه ها به عنوان ورودی تصمیمات سیاست گذاران عرصه آموزش عالی برای سوق دادن دانشگاه های کشور به سوی دانشگاه کارآفرین از روش تحلیل سلسله مراتبی گروهی استفاده گردید.
در این راستا با توجه به این نکات و پیشینه پژوهش تلاش شد تا از روش فراترکیب با فراهم کردن یک نگرش سیستمی و نظام مند و از طریق ترکیب پژوهش های کیفی مختلف ، به کشف و تشریح مؤلفه ها و ارائه یک الگوی جامع برای دانشگاه کارآفرین پرداخته شود و سپس با بهره گیری از نظرات خبرگان و کارشناسان اهل فن در حوزه آموزش عالی و استفاده از روش تحلیل سلسه مراتبی گروهی این مؤلفه ها اولویت بندی شوند تا بدین ترتیب بتوان به دو سؤال اصلی این پژوهش که به صورت زیر میباشند پاسخ داد: - مؤلفه های اصلی دانشگاه کارآفرین کدم اند؟ - اهمیت و اولویت مؤلفه های دانشگاه کارآفرین در فضای دانشگاهی ایران به چه صورت است ؟ روش این پژوهش در راستای پاسخ به این سؤال انجام شده است که «چارچوب مناسب برای ایجاد دانشگاه کارآفرین دارای چه ابعاد و مؤلفه هایی است و اولویت بندی این مؤلفه ها در فضای دانشگاهی ایران چگونه است ؟».
در زمینه سازمان دهی کارآفرینانه که در این پژوهش به عنوان دومین مؤلفه تأثیرگذار در شکل گیری دانشگاه کارآفرین معرفی گردیده است و محققان دیگری نظیر کردنائیج و همکاران (١٣٩١)، عنایتی و همکاران (١٣٩٧) و گوررو و اوربانو (٢٠١٢) بر آن تأکید داشتند.
The ecosystem of entrepreneurial university: the case of higher education in a developing country.
Designing A Conceptual Model for an Entrepreneurial University; Using Corporate Entrepreneurship Approach.