خلاصه ماشینی:
"درباره اشترهلر و سیر تحول کار او بدنیست بدانیم که او کارش را از سبک ناتورالیسم ایتالیائی آغاز کرده است و سپس به «استیلیزاسیون»9نوع تاتر فرانسه میرسد («کوپر»10و مخصوصا«ژووه»11از استادان او محسب میشوند)و پس از پشتسرنهادن تجربیات فراوان در زمینه تاتر«اپیک»برشت، سرانجام به سبکی خاص میرسد که میتوان آنرا ترکیبی از سبکهای عمده تاتر معاصر دانست.
ملاحت و شیرینی این حقشناسی نسبت به شخصی که به شما«چیزی داده است»،و اندیشه این خط ممتد«تجربه» که از انسانها و نسلها به انسانها و نسلهای دیگر منتقل میشود،و آنها را بدینگونه بهطریقی جدائیناپذیر بههم میپیوندد،احساسی است که من بهسختی در خود حفظ کردهام.
شاید این جملهء نمونه ولی فراوان بکاررفته اما بهطرزی وحشتناک درست برتولت برشت برای همیشه زندگانی مرا زیر نفوذ خود گرفته باشد،آنجا که میگوید:«همه هنرها(و من میافزایم هنر تأتر نیز)به هنری یگانه کمک میکنند که از همه دشوارتر است؛هنر زندگیکردن.
آیا متوجه نیستند که مابقی چیزها برای من فاقد اهمیتاند؟آیا درنیافتهاید که وسیله بکارگرفته شده،عنصری واسطه بیشتر نیست،بلکه یک شیئی،و بهانهای برای صحبتکردن با دیگران درباره چیزهائی است که در درون شما قرار دارد؟و شما با من از تأتر سخن میگوئید،از سینما و یا بازهم چیزهائی دیگر!مردی که به سیمی آویزان است و در یک میدان عمومی بر یک صندلی در ارتفاع بیست متری زمین نشسته است،همواره این امکان را دارد که تنها،و با صندلیاش در آن بالا چیزی را که میتواند تعریف کند."