خلاصه ماشینی:
"سه قلمرو اصلی که زمینههای سخنرانی،بزرگ استادان شاهنامهشناس و اهل لفظ و لغت فردوسی را تشکیل میداد به شرح ذیل بود: الف)شاهنامه و متن و محتوای آن (به تصویر صفحه مراجعه شود) ب)اوضاع عصر فردوسی ج)شخصیت فردوسی این کنگره،روز شنبه یکم دی ماه در حضور ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران و ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی،جمعی از وززرا،نمایندگان مجلس، مسئولان،اساتید،اندیشمندان و میهمانان داخلی و خارجی گشایش یافت.
در این میان ذکری از کوششهای مأجور و مغتنم فرشاد فرشته حکمت و علی حسین فرخی در عرضه و ارئه آثاری نمایشی براساس داستان اسفندیار و اساسا کل شاهنامه در قالب و شکل دراماتیک ضروری است.
فریدون تقیزاده توس:جنبههای تصویری در بخش اساطیری شاهنامه/ایران-هنر فردوسی این است که تصویر را وسیلهای قرار میدهد برای نمایش لحظهها و گوناگونی طبیعت و زندگی متن این تصاویر،چه در نمایش صحنههای طبیعت و چه در بیان روحیات قهرمانان،از ترکیبی متوازن برخوردار است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) عبد الشکور احسن:ارزش تاریخی شاهنامه/پاکستان،مارتا سیمیدچیوا:شاهنامهشناسی در بلغارستان/بلغارستان،سلمان البدور:جنبههایی از حکمت و فلسفه در شعر فردوسی/اردن-فردوسی، در آغاز شاهنامه،راجع به عقل و آفرینش عالم و انسان مطالبی اظهار میدارد اما دربارهء خلق جهان،نظر فردوسی منعکسکنندهء حکمت و فلسفهء قرن چهارم است؛بخصوص نظریهء فارابی در آنتروپولوژی[انسان شناسی]و مرتبهء انسان در میان موجودات،تأثیر نظزیههای اخوان الصفا پیداست.
محمد مهدی ناصح:نظری بر آغاز و انجام شاهنامه/ایران-یک بعد این اثر وابسته به زمین و خاک است و بعد دیگر آن مربوط به عالم برتر و افلاک،آغاز شاهنامه،با نظریه چگونگی پدیدهء حیات و عالم تکوین شروع میشود."