چکیده:
هدف از انجام این پژوهش عبارت است از بررسی اثر تمرینات قدرتی ایزوتونیک برپارامترهای الکترونوروگرافیک (ENG) ورزشکاران.آزمودنیهای تحقیق را 30 دانشجوی پسر ورزشکار با دامنهء سنی 26/1 -+33/22 سال،میانگین قد 31/6-+80/175 سانتیمتر،و میانگین وزن 41/5-+03/74 کیلوگرم تشکیل میدادند که در مفاصل زانو،مچ پا،عضلهء دو قلو،و دیگر عضلات و تاندونهای درگیر در حرکت پلانتارفلکشن هیچگونه سابقهء آسیبدیدگی نداشتند.آزمودنیها به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تجربی(تمرینات قدرتی با وزنه)و گروه کنترل تقسیم شدند.پارامترهای الکترونوروگرافی شامل سرعت هدایت عصبی (NCV) ، دامنه و زمان تأخیر موج M (موج ناشی از تحریک الکتریکی)،و حد اکثر انقباض ارادی (MVC) پای برتر آزمودنیها با دستگاه الکترومایوگراف (EMG) و نیرو سنج در پیشآزمون اندازهگیری شد.گروه کنترل به غیر از فعالیتهای عادی روزانه فعالیت منظم بدنی دیگری نداشتند و گروه تجربی علاوهبر آن،حرکت بلند شدن روی پنجهء پا همراه با وزنهء تمرینی را 3 بار در هفته و به مدت 8 هفته انجام دادند.در پایان دورهء تمرینی تمامی پارامترهای موردنظر مجددا اندازهگیری شد.برای تعیین تفاوت آماری در متغیرهای تحقیق از آزمون t استودنت در سطح معناداری 05/0>- p استفاده شد.
نتایج آماری پژوهش نشان داد گروه تجربی در دامنهء موج M ،حد اکثر انقباض ارادی،سرعت هدایت عصبی افزایش معنادار و از طرفی در زمان تأخیر موج M به دنبال برنامهء تمرینی کاهش معناداری داشته است.نتایج کلی این تحقیق نشان داد،زمانی که ورزشکار تحریک تمرینی جدیدی را از سرمیگیرد،سازگاریهای عصبی از جمله سرعت هدایت عصبی،افزایش به کارگیری واحدهای حرکتی،میزان و مدت آتشباری این واحدها به دنبال انجام برنامهء تمرینی جدید و همچنین بهبود نیرو در عضلات ایجاد میشود.
خلاصه ماشینی:
"نتایج آماری پژوهش نشان داد گروه تجربی در دامنهء موج M ،حد اکثر انقباض ارادی،سرعت هدایت عصبی افزایش معنادار و از طرفی در زمان تأخیر موج M به دنبال برنامهء تمرینی کاهش معناداری داشته است.
مقایسهء میانگینهای زمان تأخیر موج M پیشآزمون و پسآزمون دو گروه اطلاعات جدول 1 نشان میدهد پس از 8 هفته تمرین،آزمودنیهای گروه تجربی در MVC عضلات سه سر ساقی به میزان 34/11 درصد ( t-10/898 و p->0/01 )افزایش معناداری نشان دادند،درحالی که در گروه کنترل تفاوت معناداری بین پیشآزمون و پسآزمون مشاهده نشد(22/0 درصد کاهش).
بحث و نتیجهگیری نتایج پژوهش حاضر در دامنهء موج M ،حد اکثر انقباض ارادی،و سرعت هدایت عصبی افزایش معنادار و در زمان تأخیر موج M در آزمودنیها به دنبال برنامهء تمرینی کاهش معناداری نشان داد.
از آنجا که در پژوهشهای مختلف محققان از ورزشکاران رشتههای مختلف و از شیوههای تمرینی گوناگون استفاده کرده و از طرفی عدهای از آنها پسآزمونهای خود را با تأکید برماندگاری تأثیرات تمرین و با لحاظ دورهء بازیافت مناسب انجام داده و عدهای دیگر آن را بلافاصله پس از اتمام تمرینات به عمل آوردهاند و در این حالت امکان خستگی در آزمودنیهای که تمرینات شدید مقاومتی را انجام دادهاند وجود دارد،این عوامل ممکن است باعث شکلگیری نتایج متفاوتی در تحقیقات گوناگون شود و توجیه بعضا متفاوت نتایج به عوامل وراثتی و محیطی مربوط باشد.
بهطور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که ورزشکار تحریک تمرینی جدیدی را از سر میگیرد،سازگاریهای عصبی از جمله سرعت هدایت عصبی،افزایش به کارگیری واحدهای حرکتی و میزان و مدت آتشباری این واحدها به دنبال انجام برنامهء تمرینی جدید و توسعهء نیرو در عضلات شکل میگیرد."