چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رفتارهای مربیگری بر انسجام وعملکرد تیمی بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان کشور در سال 1395-1394 بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و روش گردآوری دادهها به روش میدانی میباشد. جامعه آماری برابر با نمونه آماری، شامل 176 نفر بازیکن در قالب 8 تیم بود. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه رفتار مربیگری مارتین و بارنز (1999) و پرسشنامه انسجام تیمی کارون و همکاران (1985) استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد تیمهای فوتبال بانوان، رتبه آنها در جدول ملاک قرار گرفت. پایایی ابزار تحقیق با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (رفتار مربیگری75/0، انسجام83/0) به دست آمده است. روایی صوری و محتوایی ابزار تحقیق با نظر پنج تن اساتید و روایی سازه ابزار با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، با استفاده از نرم افزار ایموس انجام شد. در تحلیل دادهها از آمار توصیفی (گرایش مرکزی، پراکندگی) و آمار استنباطی (مدلیابی معادلات ساختاری–نرمافزار اموس) استفاده شد. نتایج نشان داد که رفتارهای مربیگری واکنشی مثبت بر انسجام و عملکرد تیمی تاثیر معنادار داشته است؛ رفتار مربیگری طبیعی بر انسجام تاثیر معنادار داشته و بر عملکرد تیمی تاثیری نداشته است و رفتارهای مربیگری واکنشی منفی بر عملکرد تیمی تاثیر مثبت و معنادار و بر انسجام تاثیر منفی و معنادار داشته است. روی هم رفته، با توجه به تاثیر رفتارهای مربیگری بر انسجام و عملکرد تیمی، مسئولین ورزشی و باشگاهها میتوانند با آموزش مدل ارتباطی رفتار مربیگری به مربیان، انسجام و عملکرد گروهی را در ورزش بانوان ارتقا ببخشند.
The aim of this study is to investigate the effect of coaching behaviors on team cohesion and performance of Iranian Women’s Football League players in 1394-1395 (Persian calendar).The research method is descriptive correlational and data collection method is a field method. Statistical population with statistical sample included 176 soccer players in the form of 8 teams. To collect data, Martin & Barnes Coaching Behavior Questionnaire (1999) and Carron et al. Team Cohesion Questionnaire (1985) were used. To measuring performance of women’s football teams, their rank in the table was used as criterion. Instruments reliability was obtained using Cronbach's alpha test (coaching behavior: 0.75, cohesion: 0.83). Research tool validity was confirmed using expert ideas and confirmatory factor analysis in AMOS software. Descriptive statistics (Central tendency, dispersion) and inferential statistics (Structural Equation Modeling-AMOS software) were used for data analysis. The results showed that positive reactive coaching behaviors had significant effect on coherence and team performance; normal coaching behavior had a significant effect on cohesion and no significant effect on team performance and negative reactive coaching behavior had positive significant effect on the team performance and negative significant impact on cohesion. Overall, it is recommended that authorities of the clubs and teams use communicative model of coaching behavior on team cohesion and performance.
خلاصه ماشینی:
در ورزش هاي گروهي، افراد با يکديگر کنش متقابل دارند و موفقيت زماني حاصل مي شود که اعضاي تيم به شيوه اي مؤثر و هماهنگ با هم کار ميکنند و اينجاست که نقش مربي به عنوان رهبر و هماهنگ کننده بيشتر مشخص ميشود و سبک مربيگري او در انسجام و هماهنگي نقش بسزايي دارد (مرادي، .
با توجه به مدل مفهومي اسميت و اسمول ٤ (٢٠٠١)، در خصوص تأثير فاکتورهاي همبستگي، اتحاد تيم و رفتارهاي مربيگري و واکنش مربيان نسبت به درک احساس مسئوليت تيمي بازيکنان در برابر عملکرد تيم ، کم و پراکنده بودن تحقيقات در مورد تأثير رفتار مربيان بر عملکرد و انسجام تيم هاي ورزشي بانوان و همچنين روند روبه رشد ورزش بانوان در ورزش هاي تيمي مانند فوتسال و فوتبال در آسيا، پژوهش حاضر با هدف تأثيرگذاري رفتارهاي مربي بر عملکرد تيمي با نقش ميانجي انسجام تيمي انجام شده است .
بحث و نتيجه گيري هدف اين پژوهش بررسي تأثير رفتارهاي مربيگري بر انسجام تيمي و عملکرد تيمي در بازيکنان ليگ برتر فوتبال بانوان ايران بود.
بالا بودن ميانگين رفتارهاي مربيگري بيانگر اين است که بازيکنان ليگ برتر فوتبال بانوان نتايج و عملکرد خود را بر مبناي رفتارهاي مربيان تقويت مينمايند.
ديگر نتايج تحقيق نشان داد که رفتار مربيگري با واکنش منفي اثر منفي و معناداري بر انسجام تيمي داشته است .
"Does Prior NFL Head Coaching Experience Improve Team Performance?" Journal of Sport Management.
«تأثير رفتارهاي مربيگري بر انسجام و عملکرد تيمي در بازيکنان ليگ برتر فوتبال بانوان ايران »، پژوهش هاي معاصر در مديريت ورزشي، ٩ (١٧)، ٤٣-٥٢.