چکیده:
افزایش رقابت پذیری اقتصادی شهرها در شبکه های شهری منطقه ای از هدف های دولت محلی بوده که مدیریت شهری تلاش میکنند از طریق راهبردهای تقویت نقش تسهیل گری و پرهیز از تصدی گری در اقتصاد و اهتمام به شناسایی مزیت های نسبی، فرصت ها، ظرفیت ها و بهبود توانمندی ها و بهره گیری از آنان قدرت اقتصادی شهر خود در رقابت با سایر مجموعه های شهری پیرامون بهبود دهند .در حالی است که طرح موضوع خودکفایی و خوداتکایی شهرداری ها در ایران از سال ۰۶۳۵ بی توجه بر مبنای نظری حاکم بر روابط مالی دولت و شهرداری ها کلید خورد و عمال سازمان مدیریت شهری در ایران را در سالهای پسازآن درگیر مسایل بغرنجی در رابطه با مدیریت توسعه شهرها و مسیولیت های مرتبط با آن کرده است. شهرداری ها در ایران، به واسطه مسایل یاد شده، در حالی با کاهش سهم از بودجه عمومی کشور مواجه شده اند که نه نظام مدیریتی و سازمانی متناسبی داشته اند و نه سهم مالیاتهای عمومی در منابع درآمدیشان در مقایسه با سازمان های هم تراز در کشورهای مشابه عادلانه بوده است و نه دولت به واسطه تصدی گری بر امور به آنها اجازه داده که زیر سایه مدیریت یکپارچه شهری بتوانند به خلق فرصتها با بهره گیری از ظرفیت های متناسب خود بپردازند. همه این درگیری ها و مسایل، شهرداریها را در ایران از ایفای بسیاری از مسیولیت های جاری خود در طول زمان بازداشته، و باعث شده تا شهرداری ها به جای تمرکز بر مسیولیت های جاری خود مانند مدیریت توسعه شهرها، مدیریت فرهنگی اجتماعی شهرها، تلاش برای حفظ و توسعه نقش های اقتصادی، توسعه متوازن شهرها، عرضه خدمات عمومی و غیره، دغدغه اصلی خود را بر تامین مالی عملیات جاری خود بگذارند. درعینحال مدیریت شهرداریها در عین بی تجربگی، با عدم بهره گیری از دانش روز اداره و توسعه شهرها، به جای نگاه به مدیریت شهرها در قالب فرآیند، مدیریت شهرها را در اداره مجموعه ای از پروژه های شهری متصور شده است. مقاله حاضر به صورت مروری انجام گرفته است و با مطالعه در کتب و پژوهش های صورت گرفته در این زمینه سعی شده است با حفظ اخلاق پژوهشی، تاملی در مسایل مالی و اقتصادی مدیریت شهری داشته باشد و در این زمینه راه حلهای پیشنهادی جهت دستیابی به الگوی پایدار درآمدی منطبق با رویکرد اقتصاد مقاومتی از جمله تسهیل و شفاف سازی در زمینه سرمایه گذاری بخش خصوصی، استفاده از ظرفیت های نهادهای مالی و توجه ویژه به عوارض نوسازی به عنوان منبع درآمدی مستمر و پایدار میباشد که از جمله الزامات اقتصادی مقاومتی در حوزه مدیریت شهری است ارایه نماید.
خلاصه ماشینی:
با افزایش جمعیت شهرها و روند رو به رشد شهرنشینی در جامعه، پرداختن به تمامی جوانب زندگی شهرنشینی اعم از امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، عمرانی و حتی سیاسی مورد توجه قرارگرفته است و در این میان مبحث اقتصاد شهری و توسعه آن به دلیل اثرگذاری بر سایر موارد بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و حتی این عامل در بسیاری از کشورهای دنیا شهرها را به سمت جهانی شدن در رقابت شهری سوق داده است که البته شهر و شهرداریهای ایران از این نظر فاصله قابل توجهی با دیگر شهرهای توسعه یافته جهان دارد اما این فاصله با برنامههای صورت گرفته در حال کاهش است.
همچنین میتوان به این نکته هم اشاره داشت که بدون همکاری و مشاکت شهروندان در اداره امور شهر، شهرداریها موقعیت چندانی در دستیابی به اهداف خود نخواهد داشت و از آنجا که باراصلی تأمین هزینههای مدیریت شهری بر دوش شهروندان است و دستیابی به الگوی پایدار درآمدی منطبق با رویکرد اقتصاد مقاومتی از جمله تسهیل و شفاف سازی در زمینه سرمایهگذاری بخش خصوصی، استفاده از ظرفیت های نهادهای مالی و توجه ویژه به عوارض نوسازی به عنوان منبع درآمدی مستمر و پایدار می باشد که از جمله الزامات اقتصادی مقاومتی در حوزه مدیریت شهری است.
5- نتیجه گیری دستیابی به الگوی پایدار منابع مالی برای تأمین هزینههای جاری و عمرانی شهر، از مهم ترین عوامل پایداری شهری است که امکان سرمایهگذاری در نظام زیر ساخت های توسعه ای شهر را فراهم می کند.