چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی رابطه ویژگیهای شخصیتی و سبکهای عشق با ناگویی هیجانی پرداخت. این تحقیق از نوع همبستگی بود. از جامعه زنان متاهل 20 تا 50 ساله دانشگاه آزاد کرج در سال 1398-1397 نمونهای با حجم 100 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. نمونه مورد مطالعه به سه پرسشنامه شامل پرسشنامه ویژگیهای شخصیتی نئو، سبکهای عشق استرنبرگ و ناگویی هیجانی تورنتو پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافتهها نشان داد که میان ویژگی شخصیتی روان رنجور گرایی و ناگویی هیجانی رابطه مثبت و میان ویژگی شخصیتی وجدانی بودن و ناگویی هیجانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. اما میان ویژگی شخصیتی برونگرایی، گشودگی نسبت به تجربه و سازگاری با ناگویی هیجانی رابطه معناداری مشاهده نشد. میان صمیمیت و ناگویی هیجانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. اما میان هوس، تعهد و ناگویی هیجانی رابطه آماری معناداری مشاهده نشد. همچنین، یافتهها حاکی از آن است که ویژگیهای شخصیتی و سبکهای عشق قادر به پیشبینی ناگویی هیجانی بودند.
This study examined the relationship between personality traits and love styles with alexithymia. This research was a correlational study. One hundred persons of married women’s between 20-50 ages were selected from the Islamic Azad University of Karaj in 2018-2019 by available sampling method. The sample replied to three questionnaires include five factors of NEO Personality, Sternberg’s theory of love, and Toronto’s Alexithymia. Data obtained from samples were analyzed using the Pearson correlation method and regression analysis. Results showed that there was a positive relationship among neuroticism and alexithymia and negative relationship among conciseness and alexithymia. There was no significant correlation between extraversion, openness to experience, and agreeableness (P
خلاصه ماشینی:
رويش روان شناسي، سال ٩ ، شماره ٢ ، شماره پياپي ٤٧، ارديبهشت ١٣٩٩ Rooyesh-e-Ravanshenasi,9(2), 2020 رابطه ويژگيهاي شخصيتي و سبک هاي عشق با ناگويي هيجاني The Relationship Between Personality Traits and Love Styles Alexithymia دکتر ناهيد هواسي (نويسنده مسئول ) Nahid Havasi * Assistant professor, Department of Psychology, استاديار، دانشکده روانشناسي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد کرج ، ايران Islamic Azad university, Karaj branch, Iran سارا شفائي Sara Shafai M.
الگوي پنج عاملي شخصيت مشهورترين الگوي شخصيت است که در سال ١٩٨٥ توسط مک کر و کاستا مطرح شد (وازسوني، کسينان ، ميکاسکا و 1-Park 2-Chen رابطه ويژگيهاي شخصيتي و سبک هاي عشق با ناگويي هيجاني The Relationship Between Personality Traits and Love Styles Alexithymia جيسکروا١، ٢٠١٥).
پايايي اين پرسش نامه را قمراني و سادات جعفر 1-Vazsonyi, Ksinan, Mikuška & Jiskrova 2-Aretch & Holder 3-Bibby & Ferguson 4- Hendrik & Hendrik 5-Vanheule, Desmet, Meganck & Bogaerts 6-Pallent 7 -Costa & McCrae 8 -Sternberg’s Triangular Love Scale رويش روان شناسي، سال ٩ ، شماره ٢ ، شماره پياپي ٤٧، ارديبهشت ١٣٩٩ Rooyesh-e-Ravanshenasi,9(2), 2020 طباطبايي (١٣٨٥) با استفاده از روش آلفاي کرونباخ ٠/٩٢ و براي مولفه هاي صميميت ٠/٨٩ ، لذت ٠/٨٩ و تعهد ٠/٨١ گزارش کرده اند.
در تبيين اين فرضيه ميتوان گفت بر اساس نظريه لازاروس (١٩٩١) هيجان از طريق 1-Picardi , Fagnani, Gigantesco, Toccaceli, Lega, Stazi 2-Honkalampi 3-Lee, Yu, Cho, Cho, Koh & Kim 4-Jonason, Lyons, Bethell & Ross رابطه ويژگيهاي شخصيتي و سبک هاي عشق با ناگويي هيجاني The Relationship Between Personality Traits and Love Styles Alexithymia تعاملات بين فردي و محيط پيرامون شکل ميگيرد و نميتوان آن را فقط بر اساس فرد يا محيط به صورت خاص تبيين نمود.