چکیده:
هدف این پژوهش تبیین نحوه تصمیمگیری کودکان پیشدبستانی درباره توزیع منابع میباشد. نوع پژوهش کیفی است. نمونه مورد مطالعه ۳۰کودک مقطع پیش دبستانی (۲۰دختر و ۱۰پسر) با میانگین سنی 6/ 69 ماه بود که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدهاند. ابزار گرداوری اطلاعات مصاحبه نیمهساختارمند تنظیمشده توسط محقق شامل تصاویر و داستانکها بوده و برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تفسیری استفاده شدهاست. یافتهها و نتایج پژوهش بیانگر این است که دیدگاه کودکان پیش دبستانی درباره عدالتتوزیعی یکسان نیست. تصمیمی که کودک در این باره اتخاذ مینماید نتیجه برایند عوامل مختلفی از جمله آموزش، نفع شخصی و ملاکها میباشد. ملاکهای اثرگذار بر تصمیم کودک عبارتند از نیازمندی، ویژگیهای دریافتکنندگان، روابط و کار انجامشده توسط دریافتکنندگان. همچنین کودکان در نحوه توزیع اهداف مختلفی از جمله گسترش شادی، گسترش دوستی، رفع نیاز افراد، ایجاد انگیزه و پاداشدهی را دنبال میکنند. دیدگاه نظری و عملکرد کودک دراینباره در مواردی متفاوت میباشد و نفع شخصی از عوامل اثرگذار بر ایجاد این تفاوت است.
The purpose of this article is to explain how preschool children make decision about the distribution of resources. Research type is Qualitative. Sampling method is convenience. We used Semi-structured interview regulated by the researcher, including pictures and short-stories. Data analysis method was interpretation. Findings and results show that preschool children's conception of distributive justice is not the same. The decision made by the child is the consequence of the resultant of different factors including education, self-interest and factors the child has. The major factors children have are need, attributes of recipients, relations and work done. Self-benefit and what is to be distributed also affect the decision child makes. Children follow a variety of goals in distribution including spreading happiness and friendship, meeting people need, motivating and rewarding. The other result is that children theoretical perspective is in some cases different from their performance and self-benefit is a chief factor that makes this difference.
خلاصه ماشینی:
پس از ٧ سال مصاحبه با کودکان ویلیام دامون سـطوح درک عدالت در کودکان را در ٦ سطح توصیف می نماید:سطح ٠-A (٤ساله ) کـه بـر اسـاس تمایل شخصی تصمیم میگیرد،سطح ٠-B (٤-٥ ساله ) که انتخاب بر اساس تمایـل شخصـی است اما با این وجود با ویژگی های جسمی افراد توجیه میشود،سـطح ١-A (٥ تـا٧ سـاله ) که تأکید بر تساوی دریافت ها را شامل میشـود، سـطح ١-B (٦-٩ سـاله ) کـه پرداخـت هـا براساس شایستگی و سزاواری(کار انجام شده ) صورت میگیـرد، سـطح ٢-A (٧-١٠ سـاله ) که به نسبی بودن اخلاق منجر می شود و اینکه افراد می تواننـد توجیـه هـای متفـاوتی بـرای عدالت داشته باشند و همه معتبر باشد، سـطح ٢-B (٨-١٢ سـاله ) کـه در ایـن سـطح ضـمن اینکه به هر کس باید حقش پرداخت شود (که این لزوما به معنای تسـاوی نیسـت ) دیـدگاه افراد و نیارها در موقعیت های ویژه لحاظ میشود(٧٢-٥٧ :١٩٨١ ,Lerner, Lerner).
جهت تنظیم مصاحبه ، ملاکهای عدالت توزیعی در نظریه جان راولـز و شـهید مطهـری که در مقدمه به آن ها اشاره شد (تاکیـد اولیـه بـر تسـاوی، توزیـع بـر اسـاس کـار بیشـتر و نیازمندی و بازتوزیع داراییها به نفع نیازمندان )و نیز ملاکهایی که در پیشینه موضـوع مـورد مطالعه قرار گرفته اند(تساوی در شرایط یکسان ، کـار انجـام شـده ، نیازمنـدی، روابـط و نفـع شخصی)، استخراج و مواردی چون تغییر نوع توزیع شدنی و تفکیک نیازهـای مختلـف بـه آن ها افزوده شد؛ سپس به کمک یک نفر طراح ، نقاشیهایی متناسب بـا آن هـا تهیـه شـد کـه پس از بازنگری توسط سه تن از اساتید -کـه دو نفـر از آن هـا اسـاتید رشـته ی روانشناسـی عمومی و یک نفر از اساتید رشته ی روانشناسی تربیتی و هر سه از پژوهشـگران و مشـاوران حوزه ی کودک بودند-تعدادی از آن هـا اصـلاح و تعـدادی کنـار گذاشـته شـد.