چکیده:
دانشجویان در شکلگیری و پیروزی انقلاب اسلامی دارای نقش عمده و برجستهای
بودهاند. شکلگیری اندیشهی انقلابی و پرورش تفکر اسلامی، ماحصل تلاش متفکران و
اندیشمندانی بوده است که با توجه به دارا بودن ویژگیهایی، مورد توجه و اقبال
دانشجویان قرار گرفتند. در این نوشتار به معرفی و بررسی تفکرات سه تن از این
اندیشمندان؛ دکتر علی شریعتی، استاد شهید مطهری و حضرت امام خمینی(ره) به اجمال
پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر ارتباط عمیق دانشجویان با امام(ره) افراد دیگری همچون مرحوم دکتر شریعتی و شهید مطهری نیز در ارتباط بین مذهبیون با تحصیلکردگان دانشگاهها در قبل از انقلاب نقش بسزایی برعهده داشتهاند.
شریعتی در سال 1345 به عنوان استاد دانشکده ادبیات وارد دانشگاه مشهد شد،که از همین زمان همکاری او با حسینیه ارشاد که موسسهای مذهبی در تهران بود شروع میشود.
دکتر شریعتی به دو دلیل برای دانشجویان جذابیت داشت: اول اینکه از یک خانواده مذهبی برخاسته و به رغم تحصیل در اروپا، فریفتهی مکاتب غربی نشده بود و دوم اینکه وی دارای افکار اسلامی ـ انقلابی بود.
این دو حادثه به علاوه تأثیرات روحانی نامدار آیت الله سید حسن مدرس بر روح حساس و پرشور امام(ره)، فرصت مناسبی برای امام(ره) بود تا در شناخت جایگاه و اهمیت روحانیت و همچنین قدرت آن در تأثیرگذاری بر جامعه و دولت به نتایج مهمی برسد.
و به این ترتیب انقلاب اسلامی ایران، با همت و تلاش زنان و مردان مسلمان ایران و بویژه فداکاری دانشجویان پیشتاز و مسلمان انقلابی تحت رهبری حضرت امام خمینی(ره) به پیروزی رسید.
نتیجه فعالیتهای دکتر شریعتی و استاد مطهری در دانشگاهها در سالهای قبل از انقلاب نقش بسزایی در ترویج اندیشههای اسلام انقلابی و مقابله با ترویج افکار الحادی و التقاطی داشت.
این فعالیتها موجب پیوند دانشگاه با روحانیت انقلابی شد و در پذیرش رهبری حضرت امام خمینی(ره) (با ویژگیهایی که در شخصیت و افکار ایشان وجود داشت) از سوی دانشجویان انقلابی به منصهی ظهور رسید؛ پذیرش رهبری امام (ره) از سوی یکی از عمدهترین گروههای درگیر در انقلاب، یکی از علل عمده پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57 بود.