چکیده:
افسردگی اختلالی روانشناختی است که باعث ایجاد تغییرات بسیاری در خلق و
خوی، دیدگاه، کمالطلبی، توانایی تفکر، میزان فعالیت و فرایندهای بدنی نظیر
خواب، انرژی و اشتهای افراد میشود. هدف پژوهش حاضر شناسایی نقش
تکنیکهایی است که در متون اسلامی به عنوان تکنیکهای درمانی مبتنی بر
شناخت - رفتار درمانگری جهت درمان افسردگی مطرح گردیده است. در این
پژوهش دو آزمودنی بزرگسال مبتلا به افسردگی، با استفاده از روش
شناخت - رفتار درمانگری برداشت شده از منابع حدیثی که حاکی از دیدگاه
اسلامی است، مورد مطالعه و درمان قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده کارآیی بالای
این شیوه درمانی در درمان افسردگی میباشد.
خلاصه ماشینی:
آنها دریافتند، بیمارانی که به صورت گروهی مورد شناخت - رفتار درمانگری قرار گرفته بودند، نسبت به بیمارانی که با استفاده از درمان حمایتی مورد درمان قرار گرفته بودند، کاهش بیشتری را در نشانههای افسردگی و افزایش بیشتری را در میزان عزت نفس از خود نشان دادند.
همچنین نتایج گزارشهای مرکز سلامت روان هاروارد (3) (1999) نشاندهنده این است که ایمان و اعتقاد مذهبی نقش بهسزایی در کاهش افسردگی افراد داشته و افراد مذهبی نسبت به افراد غیرمذهبی، به مشاورهها و فنون مذهبی بیشتر پاسخ داده و استفاده از فنون مذهبی برای درمان اختلالات روانی آنها کارآمدی بیشتری دارد.
همچنین خدایاری فرد(1379) با معرفی روش مثبتنگری (1) به عنوان یکی از فنون روان درمانگری مذهبی، نشان داد که استفاده از این روش نه تنها باعث افزایش احترام به خود و عزت نفس درمانجویان میشود، بلکه روش کارآمدی جهت درمان اختلال افسردگی، ناسازگاریهای خانوادگی و اختلالات شخصیتی است.
در این مرحله از درمان به مراجع کمک شد تا با شناسایی افکار و نگرشهای مثبت و منفی خود به خودشناسی رسیده و نگرشهای خویش را مورد بازبینی قرار دهد.
مراجع در جلسات بعدی اظهار کرد که احساس بهبودی بیشتری نموده و دریافته است که افکار مثبت فراوانی دارد که باید به آنها توجه نماید و سعی کند افکار منفی خود را کاهش داده و به افکار مطلوب تبدیل نماید.