چکیده:
شاهنامۀ فردوسی با گزارش ویلیام جونز و ترجمه بخشهایی از آن به شعر لاتین و نثر فرانسوی تا حدی در غرب شناخته شد و پس از آن شخصیتهایی چون لوئی لانگلس، ارنست رنان، ژان ژاک آمپر، نولدکه اعلام کردند که حماسۀ ملی ایرانیان برترین حماسه جهان است. چگونگی نفوذ شاهنامه فردوسی در فرانسه و میزان تاثیرپذیری فرانسویان از داستانهای شاهنامه مساله اصلی پژوهش است که به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. از قرن هجدهم و پس از انقلاب کبیر فرانسه، در ادبیات فرانسه نهضت بیمرزی در ادبیات شکل گرفت که توجه آنان را به آثار ادبی دیگر ملل معطوف ساخت. با گسترش شرقشناسی در اروپا روند نهضت ترجمه سرعت گـرفت. اولین ترجمهها از بخشهایی از شاهنامه توسط لوئی لانگلس، دو والنبورگ و بیانکی انجام گرفت، اما ترجمه و تصحیح انتقادی ژول مول از شاهنامه فردوسی که چهل سال به طول انجامید و در سال ۱۸۷۷. م در هفت جلد منتشر گردید. پس از این ترجمه نویسندگان فرانسوی چون آلفرد دلوو، موریس مترلینگ، نولدکه نقدها و تحقیقاتی پیرامون شاهنامه انجام دادند که باعث تاثیرپذیری شاعران فرانسوی چون آبل بونار، ویکتور هوگو، فرانسوا کوپه، پل فور، آندره ژید از شاهنامه گردید.
Shahnameh translated by William Jones, and excerpts of which translated into English verse and French prose are recognized to an extent in the west. From then on characters like Louis Langles, Ernest Renan, Jean-Jacques Ampere, Noldeke announced that the Persian national epic outshines any other epic in the world. The purpose of this article is to determine how Shahnameh’s reputation diffused in France and to what extent the French were inspired by its tales. Since the 18th century and after the great French revolution, in French literature a movement took form which turned the attention of this nation towards literary works of other nations. With the spread of Orientalism in Europe the worldwide process of translation movement took speed. The first translations made from excerpts of Shahnameh were carried out by Louis Langles, De Wallenbourg, and Biyanki, however translation and critical edition of Shahnameh of Ferdowsi undertaken by Jules Mohl took forty years to complete and finally in 1877 it was published in seven volumes. Since then, French authors such as Alfred Delvau, Maurice Maeterlich, Noldeke conducted researches and produced criticism regarding Shahnameh that influenced French poets like Abel Bonnard, Victor Hugo, Francois Coppee, Paul Furt, and Andre Gide.
خلاصه ماشینی:
حماسۀ ایرانی در فرانسه سینا فروزش * استادیار گروه تاریخ ، واحد علوم و تحقیقات ، دانش گاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران مریم برزگر ** استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد علوم و تحقیقات ، دانش گاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران (نویسندۀ مسؤول ) تاریخ دریافت : ١٣٩٧/٤/٢١ تاریخ پذیرش : ١٣٩٧/٦/٥ چکیده شاهنامۀ فردوسی با گزارش ویلیام جونز و ترجمه بخش هایی از آن به شعر لاتین و نثر فرانسوی تا حدی در غرب شناخته شد و پس از آن شخصیت هایی چون لوئی لانگلس ، ارنست رنان ، ژان ژاک آمپر، نولدکه اعلام کردند که حماسۀ ملی ایرانیان برترین حماسه جهان است .
شرق شناس بزرگ چک یان ریپکا١ دربارۀ شاهنامه میگوید: «این اثر به راستی سند تاریخی بسیار ارزنده ای به شمار میرود که صرف نظر از پندار بافیها و استعاره های آن واقعیت های مهم تاریخ و پیش از تاریخ و هم چنین شکل گیری زندگی اجتماعی انسان های نخستین را روشن میکند» (جمالی، ١٣٦٨: ١٠) و سپس اشاره میکند: «نوترین روش های پژوهش بر مبنای سندهای اقتصادی و اجتماعی بنیادگذاری شده اند، اگر چنین پژوهش هایی انجام گیرد آن گاه ثابت میشود که بررسی شاهنامه به عنوان یک منبع تاریخی تا چه اندازه برای دریافت چگونگی زندگی جوامع گذشته ایران سودمند است » (همان ).