چکیده:
سابقه و هدف: پیچیدگی پدیده طلاق و آمار رو به رشد آن در تمام جوامع حاکی از لزوم مطالعه همه جانبه عوامل زمینه ساز این معضل اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به طلاق بر اساس دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی با میانجیگری احساس تنهایی در زنان متقاضی طلاق در شهر کرمانشاه، انجام گرفته است. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود که در قالب تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر انجام شد. جامعه مورد پژوهش کلیه زنان متقاضی طلاق در شهر کرمانشاه بود که از میان آنها تعداد 100 نفر به عنوان نمونه و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند . ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش عبارت بود از: مقیاس دلزدگی زناشویی (MDS)، مقیاس تحمل پریشانی هیجانی و مقیاس احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان (SELSA-S). دادههای حاصل در سطح توصیفی با استفاده از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی با استفاده از دو نرم افزار SPSS و AMOS تحلیل شدند. یافته ها:تحلیل داده ها نشان داد که مقیاسهای دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی اثر مستقیمی بر احساس تنهایی داشته اند. رابطۀ احساس تنهایی با گرایش به طلاق به صورت مستقیم معنادار بوده و همچنین اثر غیرمستقیم دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی بر گرایش به طلاق به واسطه ی احساس تنهایی معنادار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان با آموزش و مشاوره در زمینه بهبود دلزدگی زناشویی، تحمل پریشانی و احساس تنهایی در زنان متقاضی طلاق مانعی برابر گرایش به طلاق در ایشان ایجاد کرد.
Abstract Background: Divorce as one of the most determining factors in the disruption of the family as the most important social institution and the basis of society is of undeniable importance. The complexity and growing number of divorce in all societies highlights the need for the comprehensive investigation of the relevant underlying factors of this social dilemma. The present study aimed to explore the tendency for divorce based on marital burnout and tolerance of distress by the mediation of loneliness in female applicants for divorce in Kermanshah. methods: The method of the research was descriptive and correlational which was conducted in the form of regression analysis and path analysis. The study population included all women seeking divorce in Kermanshah out of whom 100 samples were selected through availability sampling and asked to respond to research instrument. The data collection instrument in this study included marital Burnout Scale (MDS), Emotional Distress Tolerance Scale, and Social-Affective Loneliness Scale for Adults (SELSA-S). The resulting data were analyzed using mean and standard deviation at descriptive level and using the correlation test and regression analysis and path analysis at inferential level to reveal the mediating role by SPSS And Amos. Results: Data analysis results revealed that the scales of marital Burnout and distress tolerance have a direct effect on loneliness. Conclusion: As for the research results, the tendency for divorce among the applicants can be curbed through training and counseling concerning marital Burnout, tolerance of distress and loneliness in women.
خلاصه ماشینی:
پیش بینی گرایش به طلاق بر اساس دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی با میانجیگری احساس تنهایی در زنان متقاضی طلاق عبدالباسط محمودپور*١/ طاهره شیری ٢/ کیومرث فرحبخش ٣/ شادی ذوالفقاری 4 تاریخ ارسال : ٩٨/٣/٨ تاریخ پذیرش : ٩٨/١٢/٧ چکیده طلاق به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل ازهم گسیختگی مهم ترین نهاد اجتماعی و اساس جامعه یعنی خانواده ، از اهمیت بسزایی برخوردار است .
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به طلاق بر اساس دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی با میانجیگری احساس تنهایی در زنان متقاضی طلاق در شهر کرمانشاه ، انجام گرفته است .
بر این اساس ، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به طلاق بر اساس دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی با تبیین نقش میانجی احساس تنهایی انجام شد.
در این پژوهش ، دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی و رابطه آن ها با احساس تنهایی و گرایش به طلاق در قالب یک مدل تحلیل مسیر مورد سنجش واقع شده است .
یافته های توصیفی مقیاس های تحقیق {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} در این بخش در پی پاسخ به پرسش اصلی پژوهش مبنی بر اینکه " آیا مدل تبیین گرایش به طلاق با توجه به دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی و نقش میانجی احساس تنهایی با داده - های تجربی برازش دارد؟" از روش تحلیل مسیر بهره برده شده است .
همچنین نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که مقیاس های دلزدگی زناشویی و تحمل پریشانی اثر مستقیمی بر احساس تنهایی داشته اند.