چکیده:
هدف از انجام پژوهش حاضر رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با سازگاری و شادکامی در دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان فسا بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دختر شهرستان فسا می باشند بود که در سال 96-1395 در آنجا مشغول به تحصیل بودند که تعداد 200 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. برای گردآوری داده ها از مقیاس تجدید نظر شده الگوهای ارتباط خانواده کوئرنرو فیتزپاتریک، مقیاس سازگاری، مقیاس شادکامی اکسفورد ارگیل، علی پور و نوربالا استفاده شد، که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار توصیفی از آمارهایی نظیر میانگین و انحراف معیار استفاده شد. در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتیجه حاصله نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانواده با سازگاری دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد، بین الگوهای ارتباطی خانواده با شادکامی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد، الگوهای ارتباطی خانواده قادر به پیش بینی معنادار سازگاری دانش آموزان می باشند و الگوهای ارتباطی خانواده قادر به پیش بینی معنادار شادکامی دانش آموزان می باشند.
خلاصه ماشینی:
براي گردآوري دادهها از مقیاس تجدید نظر شده الگوهای ارتباط خانواده کوئرنرو فیتزپاتریک، مقیاس سازگاری، مقیاس شادکامی اکسفورد ارگیل، علی پور و نوربالا استفاده شد، که روايي و پايايي آنها مورد تأييد قرار گرفته است.
خانواده با نقش مهم و هستی بخشی که در رشد و پرورش اعضای خود دارد، رابطه برجسته ای با سلامت روانی افراد دارد و در نتیجه، با احساس شادکامی و رضایتمندی کلی از زندگی نیز مرتبط است (بیرامی، هاشمی و عبدالهی، 1390).
بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی " رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با سازگاری و شادکامی" در دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان فسا می باشد.
آرگیل، بر این باور است که خانواده یکی از قوی ترین پیوندهای ارتباط اجتماعی است و ابعاد گوناگون آن مانند شمار اعضای خانواده، تحصیلات، درآمد، ساختار قدرت و هم بستگی اعضای خانواده از تعیین کننده های شادی هستند و با اشاره به بررسی کلاسیک (کمپل 1976، به نقل از ارگیل، 2001 ) و سایر پژوهش های انجام شده در این زمینه شواهد آزمایشی این ایده را ارائه می نماید.
اعضای خانواده های با گفت و شنود بالا، آزادانه و پیوسته و خود انگیخته با یکدیگر تعامل دارند و امکان طرح طیف گسترده ای از موضوعات بدون محدودیت زمانی را دارند؛ این خانواده ها زمان زیادی را در جهت ارتباط متقابل و بحث درباره موضوعات مختلف، صرف می کنند.
همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد گفت و شنود به صورت مستقیم، شادکامی دانش آموزان را پیش بینی می نماید و همنوایی قادر به پیش بینی معنادار شادکامی نمی باشد.