چکیده:
کارکرد منفی آسیبهای اجتماعی، مدیران جوامع را بر آن داشته تا با ارائه راهکارهایی قانونی و حقوقی به کاهش این آسیبها همت گمارند. اما این تلاش اغلب از کارآمدی کاملی برخوردار نیست. یکی از شیوههای کارآمد به اذعان اندیشمندان، گسترش باورهای دینی است. این باورها از طریق تولید معنا و ایجاد نظام کنترل درونی در افراد به کاهش آسیبهای اجتماعی کمک میکنند. در این نوشتار تلاش شده تا راهکارهای تأثیر باورهای دینی بر کاهش آسیبهای اجتماعی، واکاوی و تحلیل شود. روش این پژوهش، توصیفی و تحلیلی و مبتنی بر روش گردآوری کتابخانهای و اسنادی است. یافتهها حاکی از آن است که باورهای دینی از طریق ایجاد همبستگی اجتماعی، معنابخشی به زندگی، ایجاد خودکنترلی، احساس حمایت از طرف خدا و تولید احساس مسئولیت در مقابل خداوند به کاهش آسیبها کمک میکند.
Social harms have negative functions and community leaders have tried to provide legal and law solutions to reduce these harms. But these efforts are often not fully functional. Scientists believe that one of the most effective methods is to develop religious beliefs. These beliefs can reduce social harm in individuals by creating meaning and establishing an internal control system. The purpose of this research is to analyze strategies for the effectiveness of religious beliefs on reducing social harm. The research method is descriptive and analytical based on documentary-library collection method. The findings show that religious beliefs can reduce social harm. These beliefs include: creating social solidarity, meaning to life, creating self-control, feeling supported by God and creating a sense of responsibility towards God.
خلاصه ماشینی:
اما باورهای دینی بدون اجبارهای قانونی و از مسیر تولید نوعی جهانپدیداری ویژه و معنابخشی خاص به زندگی به جامعهپذیری افراد همت گمارده و از این طریق به کاهش آسیبهای اجتماعی بدون هیچگونه پیامد آسیبزا کمک میکند.
از نظر وی، اجتماع مردم برای انجام مناسک دینی باعث همبستگی افراد جامعه شده و آگاهی و وجدان اخلاقی را در آنان شکل میدهد و افراد با حقیقی تلقی کردن جهان اخلاقی، که خود جزیی از آن هستند با ناکامی و فقدان ایمان مبارزه میکنند؛ زیرا دین با تثبیت یک نهاد اجتماعی، به گرفتاریهای وجودی انسان، معنای خاصی میبخشد و فرد را به قلمرو فرافردی و ارزشهای متعالی که ریشه در جامعه دارد وابسته میسازد (کوزر، 1383، ص 200).
برایناساس، طرح نظری تأثیر باورهای دینی بر کاهش آسیبهای اجتماعی به صورت ذیل ترسیم میشود: (رجوع شود به تصوير صفحه) بر اساس این طرح، آموزههای دین اسلام و رفتارهای مبتنی بر آن، از طریق ایجاد مقولههایی چون همبستگی اجتماعی، معنابخشی به زندگی، ایجاد خودمراقبتی، احساس حمایت از طرف خدا و تولید احساس مسئولیت در قبال خدا، بر کاهش آسیبهای اجتماعی تأثیر میگذارد.
وقتی در پرتو عمل به این اخلاقیات که ناشی از باورهای دینی است، چنین ارتباط و اتصالی بین افراد جامعه، حاکم شد افراد آن جامعه با یکدیگر نوعی پیوستگی عمیق عاطفی و ایمانی با خود احساس میکنند و این پیوستگی زمینه کاهش انحرافات و آسیبهای اجتماعی را فراهم میکند.