چکیده:
ادبیات یکی از عرصه هایی است که زنان ایرانی در آن خوش درخشیده و فرصتی را برای آنان فراهم میکند تا موقعیت اجتماعی و خواسته های خود را مطرح کنند. هر نویسنده ای در بیان دیدگاه خود از شیوه های کارآمدی در حیطه ادبیات بهره میگیرد. رمان از جمله قالبهای متنوعی است که بسیاری از زنان نویسنده در نمایاندن واقعیت های ملموس جامعه از آن استفاده کرده اند. نویسندگان زن معاصر از جمله سیمین دانشور در آثار خود به بازتاب مسائل زنان توجهی خاص داشتند. هدف از نگاشتن این مقاله بررسی فمینیست و سیر تحول آن در ادبیات پس از انقلاب اسلامی با روش کیفی- توصیفی میباشد لذا تمرکز و توجه به کم و کیف دانش تولید شده در حوزه زنان از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون، با هدف نمایانسازی روند طی شده در دهه های اخیر، مورد بررسی پژوهشهای انجام شده بوده، از مهمترین یافته های این پژوهش این است که، در عرصه ادبی دوره بعد از انقلاب اسلامی را میتوان دوره تثبیت جایگاه زنان در حوزه داستان نویسی به شمار آورد.
Literature is one of the arena in which iranian’s women appeared well and gave them he chance to express their sociat sitation and wishes. Every writer benefits effective ways to express his or her view points in the field of literature novel is one of the various forms used by many writer women to show the society’s tangible facts. Contemporary female writers particularly simin daneshwar paid special attention to show women issues in her works.there for the aim of writing this essay is to study feminism and literature evolution after islamic revolution both qualitatively and descriptively.thus,attention to the quality of the produced knowledge related to women from the beginning of the islamic revolution to the present time to show the followed way in recent decades has been studied in researchers done.of the most important findings of this research (study) is to recognize the period of stabilization of women’s place in the field of story writing in literary arena after islamic revolution.
خلاصه ماشینی:
فمینیست و سیر تحول آن در ادبیات پس از انقلاب اسلامی (ص ٩١-١٠٨) برهان رازیانی ٢، اکبر صالحی ٣(نویسنده مسئول )، سیدمهدی سجادی ٤، علیرضا محمود نیا 5 تاریخ دریافت مقاله : زمستان ١٣٩٧ تاریخ پذیرش قطعی مقاله : زمستان ١٣٩٧ چکیده ادبیات یکی از عرصه هایی است که زنان ایرانی در آن خوش درخشیده و فرصتی را برای آنان فراهم میکند تا موقعیت اجتماعی و خواسته های خود را مطرح کنند.
هدف از نگاشتن این مقاله بررسی فمینیست و سیر تحول آن در ادبیات پس از انقلاب اسلامی با روش کیفی- توصیفی میباشد لذا تمرکز و توجه به کم و کیف دانش تولید شده در حوزه زنان از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون ، با هدف نمایانسازی روند طی شده در دهه های اخیر، مورد بررسی پژوهشهای انجام شده بوده ، از مهمترین یافته های این پژوهش این است که ، در عرصه ادبی دوره بعد از انقلاب اسلامی را میتوان دوره تثبیت جایگاه زنان در حوزه داستان نویسی به شمار آورد.
بنا بر آنچه در زمینه ادبیات در دهه های گذشته اتفاق افتاد، داستان نویسان زن ایرانی با عبور از مراحلی مثل احساساتگرایی افراطی و عدم خلاقیت به جایگاهی مناسب برای مطالبه حقوق برابر رسیده و میتوان گفت که حتی از آن هم گذر کرده و در دهه های ١٣٧٠و ١٣٨٠ به شناختی دیگرگونه از هویت فردی و موقعیت خود در جامعه دست یافت و با ورود به دوره مدرن و رویارویی با مسائلی از جمله مقوله هویت ، که از مفاهیم خاص این دوره است ، به بازتعریف جایگاه و نقش خود در خانواده و جامعه پرداخت و از این طریق مفاهیمی اینگونه را، که هسته اصلی تفکرات ایشان را شکل میدهد، وارد آثار و نوشته های داستانی خود کرد.