چکیده:
سبک حقوقی به معنای بررسی مشخصههای سبکی متون حقوقی، در مقایسه با سبک ادبی با محدودیتهایی روبهروست. رأی قضایی با توجه به ویژگیهای خاصی که دارد، میتواند موضوع جذابی برای بررسی سبکی باشد. میخواهیم بدانیم مشخصههای سبکیرأی ایرانی کداماند و دلایل شکلگیری آن چیست؟ آیا میتوان در بین دادرسان ایرانی سبک خاصی در رأینویسی شناسایی کرد؟ نتایج این مقاله نشان میدهد که سبک کنونی رأینویسی در ایران را، با توجه به دلایل شکلگیری این سبک، میتوان سبکی تقلیدی از نمونة فرانسوی دانست، بهویژه آنکه قاضی ایرانی، همانند بسیاری دیگر از حوزههای دادرسی، برای نوشتن رأی الگویی فقهی نداشته است. با این همه برخی قضات سبکی ویژهای برای نگارش رأی دارند؛ سبکهایی که فارغ از خوب یا بد بودن درخور توجهاند.
Judicial style in the sense of studying the style markers of law texts in comparison with literary style has some limitations. Judicial judgements in the light of its features can be an interesting object for stylistic study. Moreover, recognizing the limitations and legal style, we want to know about what the style markers of Iranian judgement are and the reason of this style, as well also if it is possible Iranian judges to have a special style in their judgments or not. Results of this study have shown that judicial style despite of some limitations known as important. Furthermore current style of writing the opinions in Iran by considering the reasons that cause it to appear, is imitation style of French model, especially concerning that Iranian judge, like other procedural grounds, can´t find a pattern in Islamic law to write a judgement. However, there are some judges who have special style in writing. the styles are apart from their quality are considerable.
خلاصه ماشینی:
مي خواهيم بدانيم مشخصه هاي سبکي رأي ايراني کداماند و دلايل شکل گيري آن چيست ؟ آيا مي توان در بين دادرسان ايراني سبک خاصي در رأينويسي شناسايي کرد؟ نتايج اين مقاله نشان مي دهد که سبک کنوني رأينويسي در ايران را، با توجه به دلايل شکل گيري اين سبک، مي توان سبکي تقليدي از نمونة فرانسوي دانست ، به ويژه آنکه قاضي ايراني ، همانند بسياري ديگر از حوزههاي دادرسي ، براي نوشتن رأي الگويي فقهي نداشته است .
٣ از سوي ديگر، استفاده از استدلال قياسي به معناي احراز حکم به ساده ترين روش و انطباق موضوع بر آن از گذشته هاي دور تاکنون در آراي قضايي ايران رواج داشته 4 است ، يعني همان شيوة استدلالي که در ديوان تميز دورة احمدشاه قاجار ديده مي شود و در آراي شعب دادگاه شهرستان تهران در دورة پهلوي ٥ و شعب حقوقي دادگاه هاي تهران در دورة کنوني ٦ نيز قابل مشاهده است .
٣. «نظر به اينکه مطابق و مستفاد از مادة ٦٣٧ قانون مجازات اسلامي ١٣٧٥ منظور قانونگذار ايجاد رابطة نامشروع ناظر به نوعي از روابط فيزيکي و جسماني بين دو نفر زن و مرد نامحرم مي باشد، به عبارت اخري بايد بين طرفين نوعي از روابط جنسي ناقص وجود داشته باشد لذا اعمالي از قبيل ارسال پيامک از طريق تلفن همراه و ايجاد تماس تلفني مشمول اين تعريف مجرمانه نيست » دادنامة شمارة ٩٤٠٩٩٧٢٩٩٠٥٠٠٩٨٢ مورخ ١٣٩٤/١٠/٧ شعبة ١٠٥ دادگاه کيفري دو بهارستان .