چکیده:
مسعود سعد شاعر سپاهیگری، خوشباشی، حبس و اندوه است. در جنبۀ زبانی شعر وی، نشانههای کهنگی زبان بسیار کم شده و شعرش به کاربرد صنایع ادبی و واژههای عربی زیاد، نزدیک شده است. در ویژگیهای ادبی، وی به نوآوریهایی در قالب (مستزاد و شهرآشوب)، صورخیال (انواع استعاره، اسناد مجازی) و توصیف و کاربست مشبه به های غیرحسی و تنوع در تصاویر و توصیفات دست زده است که نشان از کوشش او برای ایجاد سبک شخصی دارد. در جنبۀ فکری، مسعودسعد به جهت ابداع گونۀ حبسیه و تقویم خوشباشی، محتوای تاز ه ای برای قصیده بوجود آورد که مورد توجه و تقلید قرار گرفت اما وی، با داشتن احساس عاطفی عمیق، از دیگر شاعران تشخّص پیدا کرده است. این موارد در تغییر جایگاه شاعر از یک شاعر مقلد صرف به شاعری صاحب سبک و موثر در تغییر سبک نیز نقش داشتهاند. یافته های این جستار توصیفی- تحلیلی، نشان میدهد داشتن ویژگیهای خاص در بیان و انتخاب قالب، سبب ایجاد سبک شخصی او گردیده است و در تغییرسبک خراسانی به عراقی تاثیر گذاشته است.
Massoud Saad is a poet of military, happiness, imprisonment and sorrow. In the linguistic aspect of his poems, the signs of a deeply rooted language approach to the use of literary figures and many Arabic words are approached. In his features, he follows the inventions (Mustard, Ashwood), figurative language (Types of Metaphors, literal documents), and description of non-sensual similie organ, various pictures, they are signs of impersonal style. . On the intellectual side, Massoud Sa'abedah, the lecturer of love and the calendar of happiness, has created new content for the storyteller, imitating the illusion with deep emotion, he has been imitated by other poets. But he has deep emotions that made him personal , The afore mentioned items have changed him to the poet of style, he is affective in his style.. The findings of this descriptive-analytical query show that having specific characteristics in expressing and choosing a template has led to his personal style and he influenced the change of Khorasani style to Iraqi.
خلاصه ماشینی:
موسیقی کناری (ردیف و قافیه ): مسعود سعد از آوردن ردیفهای اسمی دشوار، ابایی ندارد تا توان شاعریش را بنمایاند؛ هر چند که این ردیفها موجب محدود شدن محور افقی و تا اندازه ای محور عمودی شعر میشود (رک: شفیعی کدکنی،صور خیال : ص ٣٣٢- ٣٣١)و شاعر را مجبور به استفادة بیشتر از استعاره و تصاویر فشرده میکند؛ اما این کار مسعود را بسوی سبک شخصیش سوق میدهد: به مرغزار غذا از درخت بأس و عمل دو شاخ طرفه دمد برگ و بار از آتش و آب (ص ٥٠) ای عزم سفر کرده و بسته کمر فتح بگشاده چپ و راست فلک بر تو در فتح (ص ٩١) در بررسی کلی قصاید اشعار مسعود سعد مشخص شد که ٢٦ درصد(بیش از یک چهارم ) قصاید، دارای ردیف هستند یعنی از ٣١٣ قصیده ٨٢ قصیده مردف است .