چکیده:
پیشرفت های تکنولوژیکی سبب ایجاد محیط های مجازی در کنار محیط حقیقی شده است. شناسایی اموال فکری و نظام حمایتی خاص این نوع اموال در قوانین ملی و بین المللی و حمایت از این حقوق وجود محیط های دیجیتال از سوی دیگرسبب بروز مسائل عدیده ای در عرصه بین المللی گردیده است. یکی از مهم ترین مباحث در این زمینه تعارض قوانین ملی کشورهای مختلف در این عرصه است. غالبا در دعاوی نقض حقوق انحصاری دارنده حقوق فکری (در بعد غیر قراردادی) در محیط دیجیتال به دلیل وجود تفاوت های جغرافیایی کشورهای محل اقامت طرفین دعوی تعیین قانون حاکم بر دعوی در امری دشوار است و لذا وجود
معیارهایی برای حل تعارض قوانین در این گونه دعاوی می تواند قضات را در جهت انتخاب قانون مناسب تر و النهایه قضاوتی عادلانه یاری رساند اگر چه کنوانسیونی به صورت خاص در باب این موضوع وجود ندارد. لیکن برای یافتن معیارها و به عبارت بهتر قواعد تعیین قانون حاکم باید کنوانسیون های بین المللی که دارای مفاد و قواعد کلی در این زمینه هستند، مورد بررسی قرار گیرد تا با وحدت ملاک از این مفاد بتوان قواعد و را هحل هایی برای حل تعارض قوانین در دعاوی غیر قراردادی حقوق مالکیت فکری در محیط دیجیتال ارائه داد.
خلاصه ماشینی:
غالبا در دعاوی نقض حقوق انحصاری دارنده حقوق فکری (در بعد غیر قراردادی) در محیط دیجیتال به دلیل وجود تفاوتهای جغرافیاییِ کشورهای محل اقامتِ طرفینِ دعوی تعیین قانون حاکم بر دعوی در امری دشوار است و لذا وجود معیارهایی برای حل تعارض قوانین در اینگونه دعاوی میتواند قضات را در جهت انتخاب قانون مناسبتر و النهایه قضاوتی عادلانه یاری رساند اگر چه کنوانسیونی به صورت خاص در باب این موضوع وجود ندارد.
اما با پیشرفت تکنولوژی و ایجاد فضاهای مجازی (اینترنت) و رشد تجارت الکترونیک، اعمال معیارهای حمایتی موجود در قوانین خاصِ حقوق مالکیت فکری، دشوار به نظر میرسد؛ از این جهت که در غالب مواردی که نقض حقوق فکری در محیط دیجیتال صورت میپذیرد، اشخاص به لحاظ جغرافیایی در مکانهای مختلفی از هم اقامت دارند در صورت نقض حق انحصاری دارندهی مال فکری در فضای اینترنت توسط شخص ثالث و طرح دعوی نقض حقاز سوی ذیحق، این سؤال ایجاد میگردد که، درصورت اقامه دعوی، قاضی در مقام رسیدگی باید قانون کدام کشور را ملاک قرار دهد؟ آیا قواعد و معیارهایی برای تعیین قانون حاکم در حالتی که نقضی در زمینه اموال فکری در محیط اینترنت و به صورت بر خط به وقوع میپیوندد وجود دارد؟ در صورت پاسخ مثبت به سؤال اخیر کدام قاعده یا معیار برای تعیین قانون حاکم باید مورد توجه قرار گیرد؟ به نظر میرسد با وحدت ملاک از مفاد کنوانسیونهای بینالمللی در باب مسائل غیر قراردادی بتوان معیارهایی را برای تعیین قانون حاکم، به صورت اخص در زمینه دعاوی غیر قراردادی مالکیت فکری در محیط دیجیتال، ارائه داد تا از این طریق بتوان از تعارض قوانین و ایجاد وضعیتهای حقوقی غامض پیشگیری نمود.