چکیده:
طرح مسئله: افت کیفیت زندگی شهری براثر شکلگیری و بروز مشکلات پیچیده در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی، کالبدی و نهادی، استفاده از الگوی حکمروایی خوب شهری را با هدف ارتقای زیستپذیری ضروری ساخته است.
هدف: هدف این پژوهش، تحلیل فضایی آثار حکمروایی خوب شهری بر زیستپذیری کانونهای جرمخیز بخش مرکزی شهر تهران است.
روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفیتحلیلی است. بهمنظور گردآوری دادههای لازم پژوهش، از دو شیوة تحلیل اسنادی و پیمایشی بهره گرفته شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه است. جامعة آماری پژوهش، 529604 نفر از ساکنان مناطق 11 و 12 بخش مرکزی شهر تهران در کانونهای جرمخیز است که 400 نفر بهمثابة حجم نمونه انتخاب شدهاند. براساس نتایج اسنادی، شاخصهای حکمروایی خوب شهری و زیستپذیری شهری با استفاده از آزمونهای T تکنمونهای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شده است.
نتایج: نتایج نشان داد وضعیت شاخصهای حکمروایی خوب شهری و زیستپذیری در کانونهای جرمخیز بخش مرکزی شهر تهران نامطلوب است. همچنین بین شاخصهای حکمروایی خوب شهری و زیستپذیری شهری رابطة ضعیف تا متوسطی وجود دارد. نتایج رگرسیون چندمتغیره نیز نشاندهندۀ تأثیر متوسط و معنادار شاخصهای حکمروایی خوب شهری بر زیستپذیری کانونهای جرمخیز بخش مرکزی شهر تهران است. از بین شاخصهای هشتگانة حکمروایی خوب شهری، شاخصهای عدالت، کارایی و اثربخشی و قانونمندی با ضریب بتای 530/0، 496/0 و 427/0 به ترتیب بیشترین تأثیر را بر زیستپذیری کانونهای جرمخیز بخش مرکزی شهر تهران دارند.
نوآوری: نوآوری این پژوهش در روششناسی است. با استفاده از دادههای فضایی جرائم، کانونهای جرمخیز مشخص و با بهرهگیری از پرسشنامة فضایی، آثار حکمروایی مطلوب شهری بر زیستپذیرکردن کانونهای جرمخیز بخش مرکزی تهران تحلیل شد.
Problem Definition: The decline of the quality of urban life as a result of the formation of complex problems in different economic, social, environmental, physical, and institutional dimensions has made the importance of using a good urban governance model to promote livability essential. Purpose: The purpose of this study was to analyze the spatial effects of good urban governance on the livability of crime hot spots in the central part of Tehran. Methodology: This study was an applied and descriptive-analytic research in terms of purpose and method. In order to collect the required research data, two methods of documentary and survey analysis have been used. The research tool was a questionnaire. The statistical population of the study was the residents of 11th and 12th regions of central part of Tehran, in a crime center with a population of 529604 people, 400 of whom were selected as sample size. Based on the documented results, good urban governance and urban livability indices were analyzed by One Sample T-test, Pearson correlation coefficient, and multivariate regression. Results: The results showed that the status of good urban and livability indices in the crime hot spots of central part of Tehran was undesirable. There was also a weak to moderate relationship between good urban governance and urban livability. The results of multivariate regression also showed the moderate and significant effect of good urban governance indicators on the livability of crime hot spots in the central part of Tehran. Among the eight criteria of good urban governance, the indicators of justice, efficiency, and effectiveness, and legality with beta coefficients of 0.530, 0.496 and 0.427 had the highest impact on the livability of crime hot spots in the central part of Tehran. Innovation: The innovation of this research was in methodology. Using spatial data of crimes, crime hot spots were identified, and by using the spatial questionnaire, the effects of favorable urban governance on the livability of crime hot spots in central part of Tehran were analyzed.
خلاصه ماشینی:
تحليل فضايي آثار حکمروايي مطلوب بر زيست پذيري شهري ؛ مطالعۀ موردي : کانون هاي جرم خيز مناطق ١١ و ١٢ شهر تهران احمد پوراحمد ١*، يعقوب ابدالي ٢، سارا الله قلي پور 3 ١- استاد جغرافيا و برنامه ريزي شهري ، دانشگاه تهران ، تهران ، ايران ٢- دانشجوي دکتري جغرافيا و برنامه ريزي شهري ، دانشگاه تهران ، تهران ، ايران ٣- کارشناسي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري ، دانشگاه تهران ، تهران ، ايران چکيده طرح مسئله : افت کيفيت زندگي شهري براثر شکل گيري و بروز مشکلات يچيده در ابعاد مخ لف ا تصـادي ، اجتمـاعي ، زيسـت محيطـي، کالبـدي و نهادي ، استفاده از الگوي حکمروايي خوب شهري را با هدف ارتقاي زيست پذيري ضروري ساخته است .
هدف : هدف اين پژوهش ، تحليل فضايي آثار حکمروايي خوب شهري بر زيست پذيري کانون هاي جرم خيز بخش مرکزي شهر تهران است .
جدول - ٤: نتايج آزمون T تک نمونه اي وضعيت زيست پذيري کانون هاي جرم خيز بخش مرکزي شهر تهران (رجوع شود به تصویر صفحه ) با توجه به نتايج حاصل شده ، تمامي شاخص هاي زيست پذيري شهري کمتر از ميانگين فرضي ٣ به دسـت آمـده است .
جدول (٧) گوياي ضرايب آزمون رگرسيون در بررسي تـأثير حکمروايي خوب شهري بر زيست پذيري کانون هاي جرم خيز بخش مرکزي شهر تهران است .
در ادامه براي سنجش تأثير شاخص هاي حکمروايي خوب شهري بر زيست پذيري در کانون هاي جرم خيز بخش مرکزي شهر تهران از رگرسيون استفاده شد.