چکیده:
این مقاله به بررسی و ارزیابی پنج کتاب می پردازد. یکی از آن ها را فردی غیربهائی نوشته است، سه کتاب دیگر را یک بهائی آ کادمیک و پنجمی را فردی بهائی، ولی غیرآ کادمیک، تالیف کرده است.
نوشتۀ فرد غیربهائی، کتابچ های است به قلم خانم مارگیت واربرگ، جامعه شناس دانمارکی حوزۀ دین. یک متن توضیحی که باتوجه به مطالعه و تجربۀ طولانی ایشان دربارۀ بهائیت، در دانمارک و سایر کشورها،
تهیه شده است. همچنین در این مقاله، سه کتاب پیتر اسمیت، جامعه شناس بهائی را بررسی م یکنیم. این سه کتاب گرچه متفاوت به نظر می رسند، ولی مکمل یکدیگرند. سرانجام سراغ کتابی بسیار
متفاوت، به قلم موژان مومن، م یرویم که ابعاد معنوی و اخلاقی بهائیت را به تصویر م یکشد. این کتاب، خواننده را با الگوی کتاب های تبلیغی تهیه شده برای بهائیان و تازه بهائیان آشنا می سازد.
خلاصه ماشینی:
نادیدنی را دیدنی کردن (بررسی چند کتاب در معرفی آیین بهائی) دنیس مک اوئن (استاد پیشین دانشگاه نیوکاسل، انگلستان) حمید فرناق (مترجم) Making the invisible visible: introductory books ,(on the Bahai religion( Bahai Faith (Religion) 2012,pp1-18 کلید واژه: ادوارد براون، بهائی، بهائیت، آیین بهائی، ایادیان امرالله، بابیت، اقلیت دینی، آیین جهانی بهائی، دین جهانی بهائی، بهاءالله، باب، عبدالبهاء، شوقی افندی، جامعه شناسی دینی، طاهره قره العین، مشاوران قارهای چکیده این مقاله به بررسی و ارزیابی پنج کتاب میپردازد.
اگر بخواهیم دربارۀ اسمیت منصفانه قضاوت کنیم، باید بگوییم که برخی از این مدخلها برای بهائیان حکم حاشیهای را دارند: در بهائیت هیچ تصویر روشنی دربارۀ اینکه بهشت و جهنم چگونه است و چه ساختاری دارند، وجود ندارد و کسی دربارۀ آنها صحبت نمیکند (درعینحال، مطالب زیاد و پیچیدهای دربارۀ تفکرات بابی وجود دارد، که بر طبق آن، کمال هر چیز در بهشت آن است!
متون بهائی از ابراز نام و مشخصات گروههای انشعابی، تحت عنوان و پرچم بهائی خودداری میکنند ولی واربرگ برای این موضوع وقت میگذارد و به همۀ آنها میپردازد؛ ضمن آنکه به وضعیت کنونی بهائیت در ایران هم توجه میکند.
پیتر اسمیت در کتاب «آیین بهائی: تاریخ مختصر» تلاش میکند که راهی برای معرفی آیینی که نه از اندازۀ محلی چندان بزرگتر است و نه آنچنان به ابعاد یک آیین و دین جهانی نزدیک است، پیدا کند.
» (مومن، 2008، مقدمه пv) ازآنجا که مطالب این کتاب صرفاً دیدگاه و اطلاعات رسمی بهائی است لذا آقای مومن بهندرت، به مباحثی میپردازد که یک پرسشگر بیرونی دربارۀ آنها سؤال میکند.