چکیده:
این سوال که چه عواملی و با چه اولویتی اثربخشی اجرای برنامه های شهرداری تهران در حوزه خدمات
شهری را کاهش میدهند؟ پایه و اساس اجرای چنین تحقیقی بوده و هدف از آن بررسی، ساختار، رویه ها
و فرایندهای اجرایی معاونت خدمات شهری از دیدگاه مدیران و کارکنان آن و کمک به این سازمان در
خودشناسی بیشتر و دادن بازخوری از کاستی های اجرایی کردن برنامه های حوزه خدمات شهری خواهد
بود. نتایج تحقیق نشان داد، نارسایی های قانونی مهمترین نارسایی در اجرای برنامههای حوزه خدمات
شهری محسوب میشوند، و پس از آن سیاست های منابع انسانی، مدیریت بنگاه ها، مسائل مالی،
نارسایی های حاصل از مشارکت همگانی و عدم توجه کافی به واقعیتها در تدوین برنامه ها و اخذ
تصمیمات، به ترتیب اهمیت در جایگاه دوم تا ششم مختل کننده های ارائه خدمات شهری جای می گیرند و
نقش ساختار سازمانی شهرداری تهران در کاهش اثربخشی ارائه خدمات شهری رد می شود.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحقیق نشان داد، نارساییهای قانونی مهمترین نارسایی در اجرای برنامههای حوزه خدمات شهری محسوب میشوند، و پس از آن سیاستهای منابع انسانی، مدیریت بنگاهها، مسائل مالی، نارساییهای حاصل از مشارکت همگانی و عدم توجه کافی به واقعیتها در تدوین برنامهها و اخذ تصمیمات، به ترتیب اهمیت در جایگاه دوم تا ششم مختلکنندههای ارائه خدمات شهری جای میگیرند و نقش ساختار سازمانی شهرداری تهران در کاهش اثربخشی ارائه خدمات شهری رد میشود.
البته کاربست هیچ یک از این مدلها نمیتواند برای آسیب شناسی اجرای برنامههای حوزه خدمات شهری شهرداری تهران تجویز شود، بنابراین در ادامه سعی شده است با توجه به شرایط خاص فعالیتهای این حوزه مدلی اصلاح شده و به تعبیری بومی شده را از طریق بازخوانی و نگاهی دقیق به مطالعات و تحقیقات انجام شده در این زمینه تدوین کرد: ساختار سازمانی: اهمیت ساختار سازمانی و تاثیر آن بر عملکرد سازمانی در علم مدیریت بر کسی پوشیده نیست، به همین دلیل است که ساختار سازمانی در همه الگوهای آسیبشناسی سازمانی به عنوان یکی از ابعاد عمده تاثیر گزار بر عملکرد سازمان و از حساسترین و مساله خیزین ابعاد سازمانی دیده شده است.